Coronacrisis overal ter wereld voelbaar, maar niet iedereen is even hard geraakt

Bijna geen enkele regio in de wereld is gespaard gebleven tijdens de coronacrisis. Maar uit een nieuw onderzoek blijkt dat er toch grote verschillen zijn, bijvoorbeeld tussen de armste en de rijkste inwoners in de verschillende landen.

De financiële ongelijkheid tussen landen is juist afgenomen. Wereldwijd is de financiële ongelijkheid vergelijkbaar met de ongelijkheid die er was aan het begin van de 20e eeuw. Het effect van de coronacrisis op deze ongelijkheid verschilt per werelddeel, maar wereldwijd blijft de armste helft van de wereldbevolking achter.

Dit zijn enkele conclusies uit het Wereld Ongelijkheidsrapport 2022. De afgelopen vier jaar werkten wetenschappers van over heel de wereld aan het onderzoek. Ook de econoom Thomas Piketty, bekend van zijn boek Kapitaal in de 21e eeuw, werkte eraan mee.

Coronacrisis

Sommige landen namen bijvoorbeeld geen maatregelen om de economie te steunen, terwijl andere landen dat wel deden. Overheidssteun heeft er in sommige landen voor gezorgd dat mensen ondanks de crisis toch hun baan behielden. Ongelijkheid in inkomen neemt dan minder snel toe dan in landen zonder die overheidssteun, waar werknemers eerder hun baan verliezen.

De rijkste tien procent van de wereldpopulatie verdient meer dan de helft van het wereldwijde inkomen, terwijl de armste helft van alle mensen slechts 8,5 procent verdient.

Wat inkomens betreft is de ongelijkheid in Europa de laagste van alle regio's. Gemiddeld verdient de rijkste 10 procent van de Europeanen ruim een derde van het totale inkomen. De armste 50 procent van de Europeanen verdienen net geen vijfde van het totale inkomen.

Anders gezegd, als er in Europa maar tien mensen zouden wonen, dan verdient de rijkste persoon negen keer zoveel als het gemiddelde van de armste vijf personen. En dan is Europa nog de regio met de meeste inkomensgelijkheid in de wereld. Overal elders in de wereld verdient de armste helft van de bevolking minder dan 15 procent van de totale inkomsten.

Ongelijkheid

In de regio Midden-Oosten Afrika is de inkomensongelijkheid het grootst. Als daar tien mensen zouden wonen, dan verdient de rijkste persoon 32 keer zoveel als de armste vijf personen bij elkaar. In Latijns-Amerika zou de rijkste persoon 27 keer zoveel verdienen als de armste helft samen.

Vermogen

Wereldwijd zijn de verschillen in vermogen nog groter dan in inkomen. De allerrijksten zagen het afgelopen jaar hun vermogen met 14 procent toenemen, terwijl het wereldwijde gemiddelde vermogen maar met één procent toenam.

En dat terwijl de armste helft van de wereldbevolking al nauwelijks vermogen heeft: zij bezitten slechts twee procent van het totale vermogen. De rijkste tien procent daarentegen bezit ruim driekwart van alle rijkdom.

De verschillen zijn het grootst in Latijns-Amerika. Daar hebben de rijkste tien procent van alle huishoudens 77 procent van het totale vermogen van huishoudens in die regio. Op plek twee volgt het Midden-Oosten en Noord-Afrika; gevolgd door Rusland en Centraal-Azie op plek drie.

Ook als het over vermogens gaat is Europa de regio met de minste ongelijkheid. De rijkste tien procent van Europese huishoudens hebben bijna zestig procent van het vermogen van alle huishoudens. De armste helft van alle Europese huishoudens heeft nog geen vijf procent van al het vermogen.

Emancipatie

Wereldwijd neemt de emancipatie van vrouwen op de arbeidsmarkt langzaam toe. Van elke euro die er in Europa verdiend wordt, wordt 38 cent verdiend door een vrouw. Een toename sinds 1990, toen vrouwen 31 cent van elke euro verdienden. Daarmee is Europa een voorloper wat betreft vrouwenemancipatie.