Danjuma doet boekje open over verzwegen blessure: 'Voor Oranje-debuut doe je alles'
Hij moest en zou op 13 oktober 2018 klaar zijn om zijn interlanddebuut te maken. Geblesseerd of niet. Arnaut Danjuma ging destijds heel ver voor zijn eerste Oranjeduel. Hij maakte ook daadwerkelijk zijn debuut onder oud-bondscoach Ronald Koeman, maar betaalde daarna een hoge prijs.
Danjuma keerde met een flinke enkelblessure terug bij toenmalig werkgever Club Brugge en lag er drie maanden uit. Nu, drie jaar later, kan de aanvaller van Villarreal er om lachen. "Maar ik zou dit nu nooit meer doen. Ik ben drie jaar ouder en drie jaar wijzer", benadrukt hij.
Hoewel Club Brugge er ongetwijfeld anders over zal denken, heeft Danjuma geen seconde spijt van zijn keuze. "Een debuut is ook anders. Je droomt daar als kind van. Dan verzwijg je alles", glimlacht hij.
Alsof het lot ermee speelt: net nu de aanvaller opnieuw nadrukkelijk in beeld is bij het Nederlands elftal, speelt fysiek ongemak weer op. Danjuma moest zich afgelopen weekend in de competitiewedstrijd tegen Getafe laten vervangen, nadat hij een flinke tik op zijn knie had gehad.
Weg Oranje
Weg Nederlands elftal, schoot direct door zijn hoofd. Maar na een aantal medische checks kon hij weer enigszins lachen.
"Ik was erg geschrokken. Ik heb na die wedstrijd gelijk een MRI-scan en een echo laten maken en die waren allebei heel positief", aldus de voetballer, die de afgelopen dagen zelfs de sauna opzocht om zijn knie sneller te laten herstellen. "Ik voel me nu fysiek goed."
Danjuma hoopt nu een vaste waarde bij Oranje te worden. Hij maakte vorige maand tegen Gibraltar een fraaie rentree als international, die hij zelf als "extravagant" omschreef. De aanvaller had een aantal flitsende acties en scoorde zelfs.
Maar Danjuma rekent zich zeker niet rijk. "Met alle respect, het was tegen Gibraltar. Ik kreeg wel veel goede reacties uit het land en dat beviel goed, maar ik voel mij nog helemaal niet klaar om te zeggen dat ik ga starten. Ik moet mezelf bewijzen aan de bondscoach."
Danjuma vertelt over Jasper Cillessen. De twee waren in Valencia bijna buren geworden:
