Verhoeven: 'Ik keek even in de spiegel, ik zie er niet heel goed uit'
Rico Verhoeven zit zaterdagavond met een gehavend gezicht, maar met een grote glimlach op de stoel om vragen van journalisten te beantwoorden. De 32-jarige Nederlander heeft zojuist zijn Glory-titel in het zwaargewicht met succes verdedigd. Jamal Ben Saddik werd in de vierde ronde met een technische knock-out verslagen.
"Ik heb heel even in de spiegel gekeken. Ik vind niet dat ik er heel goed uitzie. Ik ga er wel een dokter naar laten kijken, in het ziekenhuis een foto laten maken. Of alles oké is", zegt Verhoeven met een lach, om serieus te vervolgen: "Ik had heel veel pijn, natuurlijk, maar als vechter geef je die pijnprikkel een andere plek. Mentaal. Die pijn schakel je dan uit."
Bekijk hieronder een aantal foto's van het gevecht tussen Rico Verhoeven en Jamal Ben Saddik.
Verhoeven werd in de tweede ronde een aantal keer goed geraakt. Het leidde ook tot een grote wond op en rond zijn linkeroog. Vindt hij dat hij daar een blunder heeft gemaakt of was het vooral een goede ronde van Ben Saddik?
"Lastig te zeggen, ik heb het nog niet teruggezien. Hij is groot (2.05 meter) en hij slaat gewoon heel hard. Misschien heeft hij het wel supergoed gedaan. Ben ik geraakt? Ja. Dus dan is het een blunder van mijn kant, zo voelt dat. Ik moet zorgen dat het de volgende keer niet meer gebeurt", is Verhoeven kritisch.
Blunders
"Ik ben van mening of je nou de allerbeste bent of niet... het belangrijkste is: als je in je comfortzone zit, dan word je nooit beter. Je moet jezelf testen en pushen tot het alleruiterste. Met de beste tegenstanders. Natuurlijk gebeuren er dingen die je niet zo had uitgestippeld. Maar ik leer elke dag. Ik vind dat leuk. Ik maak nog steeds fouten. Ik maak nog steeds blunders. In de ring. Overal. In het privéleven. Ik denk dat iedereen dat doet. Maar het belangrijkste is dat je van je fouten leert."
Hoe Verhoeven het gaat vieren? "Ik ga lekker ontspannen. Ik heb eindelijk tijd voor de kinderen. Ik ga daar van genieten. Zij hebben een tijd zonder papa moeten leven. Als ik er was, was ik er maar een soort van half. Dat doet mij veel", vertelt Verhoeven met een brok in zijn keel.
"Mijn kinderen zijn mijn alles. Ze hebben gekeken. Het is de tweede keer dat ze hebben gekeken. Ik wil daarom morgen een leuke dag met ze hebben. Ondanks dat ik er niet echt goed uitzie."
Een journalist vraagt vervolgens of hij op zijn telefoon gezichtsherkenning heeft ingesteld om 'm te ontgrendelen. "Ja", antwoordt Rico. "Doet-ie het nog? Laten we het proberen." Hij pakt zijn telefoon, maar er gebeurt niets. "Het antwoord is nee", zegt hij, waarna de mensen in de zaal beginnen te lachen.