Moeder van Insiya 5 jaar na ontvoering: 'Ik mis alles aan haar'

Deze week is het vijf jaar geleden dat de toen 2-jarige Insiya in opdracht van haar vader op klaarlichte dag werd ontvoerd vanuit het huis van haar oma. Insiya is ondanks vele rechtszaken nog altijd niet terug uit India, tot groot verdriet van haar moeder Nadia Rashid. "Ik zal elke minuut eraan besteden om te kijken wat ik nog meer kan doen."

Het meisje werd in september 2016 met geweld weggehaald bij haar oma in Amsterdam en door haar vader vanuit Duitsland meegenomen naar India. Het inmiddels 7-jarige kind is daar nog steeds. Een jaar geleden werd de vader bij verstek veroordeeld tot negen jaar celstraf voor de ontvoering. Het hof bepaalde begin deze maand tot de onmiddellijke gevangenneming van de vader, maar dat blijft zonder gevolgen omdat India geen uitleveringsverdrag heeft met Nederland.

Insiya's moeder vertelt dat ze voor de ontvoering al langer rondliep met een onveilig gevoel. In januari van dat jaar deed de vader van haar dochter namelijk al een eerste ontvoeringspoging, maar die mislukte. In de maanden daarna had ze het gevoel dat ze in de gaten werd gehouden. Ze deed aangifte en er werden zes gps-trackers onder haar auto gevonden. Ondanks de aangifte ging het stalken door en op die bewuste donderdagochtend zag ze Insiya voor het laatst. "Ze zei nog: 'Tot zo mama.'"

"Ze is weggerukt uit haar leven en ze hebben geweld gebruikt, dus ik weet niet wat ze Insiya allemaal hebben aangedaan", zegt Nadia Rashid tegen NH Nieuws. De korstjes van haar boterham met pindakaas, die Insiya die ochtend aan het eten was, heeft ze nog lang bewaard.

De hoop dat ze haar dochter ooit weer zal zien houdt Nadia Rashid op de been:

De ontvoerders hadden een draaiboek gemaakt om alles vlekkeloos te laten verlopen, aldus Rashid. Mission continues at all times stond erin geschreven. "Ook als oma een hartaanval zou krijgen of als Insiya te veel geluid zou maken. In het scenario stond uitgeschreven dat Insiya gedrogeerd mocht worden als het noodzakelijk zou zijn."

Na vijf jaar kan ze nog altijd niet geloven dat Insiya nog steeds in India is, ondanks de vele civiele en strafrechtelijke procedures en overleg op hoog niveau. In 2018 krijgt de moeder de kans om via Skype haar dochter weer te zien. "Ze wist dat ik mama was en op dat moment ben je natuurlijk bezig met je kind. Dat moest vooral gezellig zijn. Insiya ging haar haar vlechten en toen zei ze: 'And now you do yours' en toen ging ik mijn haar vlechten. Dan ga je dus weer die moeder-dochter-dingen doen."

Na drie Skypesessies besloot de vader het contact te stoppen en verdween hij van de radar. Tot op heden heeft Rashid geen idee waar Insiya verblijft. Ze vindt het moeilijk om met het gemis om te gaan. "Het is niet vol te houden", zegt ze. "Ik denk dat het vooral het vertrouwen en de hoop is dat ik mijn dochter ooit weer in mijn armen kan sluiten."

Nadia Rashid blijft zich inspannen voor Insiya's terugkeer. "Wanneer zij terug is, dan hebben wij het nooit meer over 29 september 2016. Dan hebben wij het over de dag dat zij terug is gekomen en de dag dat zij haar rechten terug heeft gekregen. De dag dat wij kunnen spreken van 'dit is hoe gerechtigheid eruitziet'."