Kromowidjojo twijfelt over Parijs 2024: 'Of ik zin heb in nog drie jaar?'

Ze zit er ontspannen bij. Op een stoeltje, in de Japanse avond. Ze keuvelt wat vlak voor het interview begint, ze neemt een slokje water. Ze oogt opgelucht dat jarenlange arbeid er eindelijk op zit. Dat haar Spelen erop zitten. En ze wil, ondanks dat ze voor de tweede Spelen op rij naast een medaille grijpt, blij zijn met haar twee vierde plaatsen in Tokio. "Ik laat me niet meeslepen in negativiteit."

Uit alles zou je kunnen opmaken dat het mooi geweest is voor Ranomi Kromowidjojo. Dat de carrière van de drievoudig olympisch kampioene (goud in 2008 met de estafettezwemsters en tweemaal goud op de sprintnummers in 2012) erop zit. Maar die woorden neemt ze niet in de mond.

"Een leven na zwemmen? Nee, daar zie ik niet tegenop. Maar of dat morgen is of pas over tien jaar, dat weet ik niet", zegt de dertigjarige Groningse tegen Dione de Graaff in Studio Tokio.

Eerder op de dag, vlak na de finale 50 meter vrije slag, had 'Kromo' het al over hoofdstukken die afgesloten waren. "En ik weet niet of er een nieuw boek komt."

Ook na een dag waarop ze de tijd had om te reflecteren op haar jarenlange loopbaan als topzwemster, waaraan ze al op achttienjarige leeftijd begon met goud op de Spelen in Peking, hield ze haar toekomstplannen in het midden.

Ze zegt wel dit: "Ik denk dat ik heel erg gegroeid ben als mens. Na Londen zat ik in een enorme rollercoaster, je wordt geleefd. Je verandert van een getalenteerde zwemster die iets leuks kan doen, in een boegbeeld. Er wordt verwacht dat je overal een mening over hebt. Dat is anders dan even je race zwemmen en anoniem weglopen."

Ze heeft het ook over een ander leven dan dat van zwemster. "Ik ben meer dan dat alleen. Ik heb altijd zoiets gehad van: je weet niet hoe lang dit nog duurt. Ik heb kunnen kiezen of ik nog doorga. Ik heb ervoor kunnen kiezen dat ik hier nog sta."

Over drie jaar zijn de volgende Spelen in Parijs. "Of ik zin heb in nog drie jaar? Weet ik niet. Die vraag is me al heel vaak gesteld. Het verschil met de voorgaande Spelen, is dat we over een maand alweer wedstrijden zwemmen met de ISL. Dit najaar gaat een beetje de periode zijn om na te denken over wat ik nou eigenlijk wil. Ik heb zelf de regie daarin."

"Of ik zin heb in dat andere leven? Absoluut. Ná zwemmen of náást zwemmen. Topsport is eindig, dat is een feit. Ertegenop zien? Nee. Ik heb altijd het idee gehad dat ik meer kan dan zwemmen. Dat dit niet het einde is. Dat er nog iets groots komt. Dat ik door de zwemsuccessen nog iets kan veranderen."

Kromowidjojo vervolgt: "Ik voel best wel de neiging, de behoefte, om de wereld een beetje beter te maken. Of Nederland een beetje beter te maken. Dat er nu iemand zit te kijken die denkt: ik wil ook naar de Olympische Spelen. Zoiets. Maar nog meer dan dat. Ik kan het niet zo goed uitleggen."

Ze vreest even dat het vaag klinkt wat ze zegt, maar het klinkt als een verhaal waar ze langer over nagedacht heeft. "Ik zit nog helemaal in de Tokio/topsport-mindset, maar dat er zoveel duizend kinderen in Nederland opgroeien in armoede, hoe kan dat? Als ik daar iets in kan veranderen..."

Ze gaat niet live naar haar partner Ferry Weertman kijken. "Dat doe ik thuis. Ik ga overmorgen naar huis. Dat is hoe het is en dat zijn de regels. Het is goed zo. Morgen nog even zijn haren knippen, voor het geval zijn badmuts afglijdt, wat best wel kan gebeuren, en dan naar huis."