Bijgelovig Salerno in extase na promotie Salernitana: 'Serie A! Incredibile'

Het was een doodgewone werkdag, maandag, in Italië. Op een uitzondering na, in het zuiden. In de havenstad Salerno werd niet gewerkt, maar feestgevierd. Want daar slaagde de lokale voetbalclub U.S. Salernitana erin om na 22 jaar afwezigheid weer terug te keren naar de Serie A.

De bordeauxroden, liefkozend 'I Granata' genoemd, wonnen met 0-3 bij Pescara en wisten zich daarmee verzekerd van directe promotie naar het hoogste niveau. Tot uitzinnige vreugde van de fans.

De vlaggen van de tifosi die wapperen bij het oude Stadio Donato Vestuti - nog altijd middenin de volkswijk Carmine gesitueerd maar sinds 1990 al niet meer de thuishaven van de club - zitten vol brandgaten van het enthousiast afgestoken vuurwerk. Duizenden mensen hebben zich maandagavond verzameld om de unieke gebeurtenis op straat te vieren. Met betraande ogen vliegen ze elkaar in de armen.

Mondkapjes

"Ik had zo gehoopt dat mijn vader dit nog had kunnen meemaken, maar hij is afgelopen winter overleden", zegt de 19-jarige Giulia. Het is de realiteit in een stad waar iedereen wel iemand kent die aan het coronavirus is overleden. De mondkapjes zijn overal aanwezig. De exemplaren in de officiële clubkleuren zijn al twee weken uitverkocht. De gelukkigen die er nog een konden bemachtigen, feesten uitbundig mee.

Toch zijn er uitzonderingen op de plicht om het masker te dragen. "Je mag je mondkapje afdoen om te drinken, dus als je de hele tijd drinkt, kan hij gewoon op je kin blijven!", vertelt de 37-jarige winkeleigenaar Matteo enthousiast.

Vanwege coronagevallen bij diverse teams in de Serie B werden, met het eind in zicht, duels uitgesteld en kwam de competitie op het tweede niveau in Italië plots in een stroomversnelling terecht. Afgelopen week moesten drie wedstrijden binnen een week worden afgewerkt, om maar op tijd klaar te zijn voor de play-offs.

'Zittttt'

De laatste competitieweek begon goed voor Salernitana. Na de winst op Empoli, afgelopen vrijdag, was een zege op het al gedegradeerde Pescara op maandag voldoende voor promotie. Maar ondanks dat gunstige vooruitzicht hield men in de havenstad krampachtig een slag om de arm. De lokale fans vermeden het noemen van de Serie A en iedereen die ook maar over promotie sprak, kreeg fel "zittttt" te horen: "ssssst, we praten er pas over als het zover is".

Pas toen maandag in de tweede helft de enig overgebleven concurrent Monza een rode kaart incasseerde en op achterstand kwam, terwijl 'I Granata' zelf tweemaal scoorde, kon de kurk van de fles. En hoe.

Salernitana speelde slechts twee keer eerder in de Serie A: in de jaren veertig en in seizoen 1998/1999, met onder anderen de latere wereldkampioen Gennaro Gattuso in de gelederen.

Dat laatste seizoen op het hoogste niveau kreeg ook nog een gruwelijke afsluiting. Op de terugreis na een verloren partij tegen Piacenza trokken enkele supporters in de supporterstrein vlak voor aankomst in de havenstad aan de noodrem. De trein kwam in een tunnel tot stilstand, waarna een rookbom ontplofte en er brand uitbrak. De supporters zaten in de val en konden geen kant op. Vier mensen kwamen om, elf anderen raakten gewond.

'Onderdeel van je'

De derde promotie van de plaatselijke club betekent, mede door de herinneringen aan het laatste seizoen op het hoogste niveau, ongelofelijk veel voor de lokale bevolking die streng katholiek is en nauw verbonden met Salernitana. Bij de processie van de beschermheilige van de stad, San Matteo, op 6 mei werden zijn overblijfselen rondgedragen door mannen met een logo van de club op hun borst.

Het lijkt juist de zelfopgelegde stilte van de afgelopen dagen te zijn die de eruptie van vreugde na het laatste eindsignaal extra kracht bij weet te zetten. Het feit dat er nauwelijks verwachtingen waren - of was het de angst om die te hebben - maakt dat het feest zich volkomen onvoorbereid over de stad verspreidt. Toch is er wel een enkeling te vinden die heeft moeten anticiperen op wat komen ging.

"Ik woon in Valencia, en nadat mijn vader mij vrijdag (na de winst op Empoli, red.) huilend had opgebeld, ben ik zondag via Barcelona, Rome en Napels naar Salerno gevlogen om samen met hem de wedstrijd te kunnen kijken. Ik ga morgen weer terug naar Spanje. Zes vluchten in drie dagen tijd, maar het is het allemaal waard' vertelt Stefano, terwijl zijn vader Giuseppe instemmend knikt.

De fans hebben vanaf een uur of vier in de middag de weg langs de kust in bezit genomen, reikhalzend uitkijkend naar de terugkomst van de spelers, maar de stad zal zijn helden de volgende ochtend pas terugzien. De spelers overnachten elders.

Er is geen officiële huldiging gepland, maar dat doet er ook niet toe. "Het zal de hele week feest zijn, en volgend jaar zullen we het Roma van Mourinho, en het Juventus van Cristiano Ronaldo met een lach op ons gezicht verwelkomen", zegt de 41-jarige Vincenzo, waarna hij uit volle borst met de meute "Il prossimo anno andiamo all'Olimpico" (volgend jaar gaan we naar Olimpico, het nationale stadion in Rome van SS Lazio en AS Roma) meezingt.

De avondklok doet er deze avond niet toe, op een plek waar de tijd wordt vergeten en de jeugd tot diep in de nacht nog "È serie A! Incredibile" zal blijven scanderen.