Sinds Dwars door Vlaanderen weet iedereen: ook Van Baarle is 'geen gewone'

"Ik zag alleen maar grote namen om me heen. Ik probeerde me zoveel mogelijk te sparen, maar niet te veel te verzaken. Dan krijg je onenigheid. Die Paterberg, ik kwam bijna kotsend boven."

Dat zei Dylan van Baarle in 2016 na de Ronde van Vlaanderen. Met een rood hoofd boven zijn felgroene shirt van Cannondale zocht de pas 23-jarige kuchend naar woorden om zijn zesde plaats te beschrijven.

Na zijn indrukwekkende zege in Dwars door Vlaanderen gaat hij zondag van start als een van de schaduwfavorieten. Dylan van Baarle is zelf een grote naam geworden.

Natuurtalent

Bij de opleidingsploeg van Rabobank gold hij als een natuurtalent. Een stijlvolle tijdrijder, die korte rittenkoersen als Olympia's Tour of de Thüringen Rundfahrt schijnbaar moeiteloos naar zijn hand zette. Maar ook in eendagskoersen kon je bouwen op Van Baarle. Hij was in de jeugd wat ze noemen een 'veelwinnaar'.

Van Baarle ging een gouden toekomst tegemoet, het nieuwste groeibriljant bij de grootste ploeg van Nederland. Maar toen hij de overstap naar de profs zou maken, bestond die ploeg niet meer.

Jonathan Vaughters bood uitkomst. De oud-prof lijfde hem in bij zijn vrijbuitersploeg Garmin en nam Van Baarle meteen mee op een zeiltocht in de Caraïben.

In werkelijkheid klotstehet geld niet bepaald tegen de plinten bij de Amerikaanse ploeg. Een dag voor de GP Plouay kreeg Van Baarle een mailtje met de mededeling: "De ploeg houdt waarschijnlijk op. Je bent vrij om te gaan."

Van Baarle had net bijgetekend en dus sloeg de paniek toe. Maar voor een renner als hij is altijd belangstelling. En als het Real Madrid van het wielrennen dan aan de bel trekt, is de keuze snel gemaakt.

'Winnen met de ploeg'

Bij Team Sky kreeg hij de professionele prikkel die hij zocht: van twee luxe teambussen tot persoonlijk afgemeten voeding en - op dat moment misschien nog wel het belangrijkste - het beste materiaal.

Maar er stond ook iets tegenover. Bij Cannondale was Van Baarle een vrije rol gewend in de Tour en het klassieke voorjaar. Nu kocht hij een kaartje voor de Sky-train en moest hij zich ondergeschikt maken aan de ploeg.

In het voorjaar mocht Van Baarle zijn gang gaan, maar veel ondersteuning hoefde hij niet te verwachten. Wat moest hij doen: beter klimmen en zo belangrijker worden in de jacht op Tourzeges van zijn ploeg of kiezen voor zichzelf in het Vlaamse voorjaar?

Eigenlijk was er geen keuze.

Twee jaar geleden ruilde Van Baarle een appartement in Veenendaal, dat hij deelde met Lennard Hofstede (toen Sunweb, inmiddels Jumbo-Visma, in voor een eigen plek in Monte Carlo.

Daar transformeerde hij tot een klimmer, een meesterknecht die zijn kopmannen Chris Froome, Geraint Thomas en Egan Bernal tot ver in de klim kan ondersteunen.

In het Critérium du Dauphiné kwam de bevestiging: hij won een lastige bergrit, na een tactisch steekspel met Jack Haig.

Een paar weken later hielp hij Egan Bernal aan de Tourzege. Maar het kon niet anders of Dylan de klimmer ging ten koste van Dylan de klassiekerspecialist.

Of niet? Dit seizoen is Van Baarle beter dan ooit op de Vlaamse wegen. In de E3-prijs was hij de enige die het gat naar de voorste waaier in zijn eentje nog wist te dichten.

Twee dagen later reed hij met Anthony Turgis de hele finale tegen de wind in achter de kopgroep. Prestaties vergelijkbaar met zijn solo in Dwars door Vlaanderen.

De zege kwam dus niet uit de lucht vallen. Maar indrukwekkend was het wel.

'Karren maar!'

In Dwars door Vlaanderen reed Van Baarle zijn concurrentie aan gort. Hij raffelde de 184 kilometer van Roeselare en Waregem af in 3 uur 58 minuten en 59 seconden, goed voor een gemiddelde snelheid van 46,2 kilometer per uur.

In de 75 eerdere edities werd nooit sneller gereden dan vandaag. En dan te bedenken dat Van Baarle de laatste 52,2 kilometer in zijn eentje aflegde met zelden meer dan 30 seconden verschil.

Wat ging er door zijn hoofd? "Karren maar, karren maar, karren maar", vertelde hij direct na afloop bij Sporza.

'Ik wilde Fabio trots maken'

Maar ook zijn vriend Fabio Jakobsen speelde door zijn hoofd, bekende hij later bij de Belgische zender. "Tijdens de eerste echte crisis heb ik anderhalve maand binnen gezeten in Monaco, op mijn balkon. Op dat moment dacht ik er niet zo over na wat het met je doet. Achteraf, als ik er nu aan terugdenk, heeft het me meer schade gebracht dan ik toen dacht."

"En toen kwam die valpartij van Fabio. Als je dan al niet lekker in je vel zit, dan is dat natuurlijk nog een extra klap. De laatste paar kilometer moest ik er wel aan denken."

Een dag na zijn overwinning blikte Van Baarle nog even terug. "Fabio is een supergoede vriend van mij", vertelt Van Baarle een dag na zijn overwinning. "Ik sprak hem van de week en toen zei ik tegen hem dat ik hem trots wilde maken. Dat het zo snel zou gebeuren had ik niet verwacht."

Direct na de race stond er al een berichtje in zijn telefoon. "Fabio schreef dat hij enorm trots was op mij. Supermooi natuurlijk."

Geen gewone

Zondag krijgt Van Baarle de kans om zijn vriend nog trotser te maken. En waarom niet? Hij was er al zo vaak dichtbij.

Vorig jaar werd hem nog gevraagd naar het hoogtepunt in zijn loopbaan. Toen noemde hij zijn vierde plaats in de Ronde van 2017.

Die 101ste editie werd bekend door de valpartij van Peter Sagan op de Oude Kwaremont.

Van Baarle reed aan de andere kant van de hellende kasseistrook, ontsprong zo de dans en werd uiteindelijk vierde.

De Ronde van Vlaanderen van 2017 werd trouwens gewonnen door Philippe Gilbert na een solo van 50 kilometer. Precies zo'n solo zoals Van Baarle die woensdag in Dwars door Vlaanderen uit zijn benen schudde. "Gilbert is geen gewone, hè", zei Van Baarle destijds.

Komende zondag zullen alle ogen gericht zijn op Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Julian Alaphilippe en zijn roedel wolven. Maar na Dwars door Vlaanderen zal niemand Van Baarle nog uit het oog verliezen.

Want ook Dylan van Baarle is 'geen gewone'.