Vos voegt Gent-Wevelgem toe aan imposante erelijst
Marianne Vos heeft de achtste editie van Gent-Wevelgem voor vrouwen op haar naam geschreven. De geroutineerde kopvrouw van de vrouwenploeg Jumbo-Visma klopte Lotte Kopecky en Lisa Brennauer in de sprint van een uitgedunde groep.
Vos, die in 2013 met de Ronde van Vlaanderen voor het laatst een Vlaamse voorjaarsklassieker won (enkele weken later won ze ook nog de Waalse Pijl), maakte het succes van de Nederlandse formatie compleet. Eerder op de dag won Wout van Aert de editie bij de mannen.
"We kregen dat nieuws onderweg te horen", vertelde Vos na afloop bij het Vlaamse Sporza. "Dat gaf wel een bepaalde druk. Nu moeten wij het ook maar even doen. Dat is gelukt, dit is een heel mooie dag voor onze ploeg."
Om 14.30 uur vertrokken de vrouwen vanaf de Menenpoort in Ieper voor 145,3 kilometer door West-Vlaanderen, met onderweg twee beklimmingen van de Kemmelberg, drie passages over de onverharde plugstreets en vooral heel veel wind in de onbeschutte Moeren.
Bij de mannen zorgde die wind ervoor dat de koers al vroeg werd opengebroken. Bij de vrouwen was dat anders. Waaiers en breuken bleven achterwege en zo werd het eerste uur vooral gekleurd Marieke Van Witzenburg-De Groot. De voormalig doelvrouw van ADO Den Haag ging twee keer in de aanval, maar kreeg beide keren te weinig steun om aan de vlucht van de dag te mogen denken.
Anna van der Breggen, Chantal van den Broek-Blaak en Annemiek van Vleuten stonden niet aan het vertrek. Maar met liefst 38 andere Nederlandsen aan de start, was de kans natuurlijk groot dat een landgenote zich in de kijker zou rijden. Favorieten als Lorena Wiebes, Marianne Vos, Ellen van Dijk en oud-winnaressen Floortje Mackaij (2015) en Kirsten Wild (2013 en 2019) verschuilden zich in het peloton. Dat gold ook voor veldrijdsters Ceylin del Carmen Alvarado en Yara Kastelijn.
Longo schudt aan de boom op de Kemmelberg
Op de eerste passage van de Kemmelberg trok Elisa Longo-Borghini, de leidster in het wereldbekerklassement, hard door en zorgde zo ook voor een breuk in het peloton. Vrijwel alle favorieten wisten de Italiaanse te volgen, behalve de winnares van vorig jaar Jolien D'hoore.
Voor de eerste van drie onverharde stroken rond Ploegsteert (de geboorteplaats van Frank Vandenbroucke en eerder al door Britse soldaten in de Eerste Wereldoorlog verbasterd tot plugstreet) wist een tweede peloton met de Belgische sprintster weer aan te sluiten.
Daarna zakte het tempo en sloop er onoplettendheid in het peloton. Onder anderen Alvarado, Wild en Chloé Hosking raakten zo betrokken bij een valpartij, waar Moniek Tenniglo de grootste gevolgen van ondervond.
Knulliger was de valpartij van de Canadese Alison Jackson (met nummer 13), die op een rechte strook pardoes in de greppel belandde.
Een versnelling van Longo Borghini en Kasia Niewiadoma op de tweede beklimming van de Kemmelberg betekende het einde van D'hoore en zij was bepaald niet de enige.
Vos was de eerste van vijf achtervolgers die de oversteek wist te maken en even later sloten ook Amy Pieters, Lotte Kopecky, Ellen van Dijk en Cavalli aan. De samenwerking tussen de zeven was niet geweldig en zo wist een achtervolgende groep met favorieten aan te sluiten.
Anna Henderson, een jonge Britse ploeggenote van Vos, besloot de wedstrijd hard te maken en ging alleen op avontuur. Met nog 30 kilometer te gaan tot Wevelgem was die uitlooppoging ten dode opgeschreven.
Longo Borghini niet te houden
Op de brede weg richting Wevelgem werd ze ingerekend en weer ging Longo Borghini in de aanval, nu met landgenote Soraya Paladin. Pieters en Van Dijk nestelden zich in een achtervolgende groep van opnieuw zeven rensters, waar Vos de belangrijkste ontbrekende schakel was.
Terwijl achter hun rug de achtervolgende groepen weer in elkaar schoven, verdedigden de twee Italiaanse koploopsters hun voorsprong van 30 seconden. In de laatste tien kilometer werd door een groep van een vrouw of dertig seconde na seconde afgesnoept van de voorsprong, maar de twee gaven niet op.
Van een georganiseerde jacht was geen sprake, maar vooral dankzij de ijzersterke Niewiadoma bleven Longo Borghini en Paladin in het vizier. Op 500 meter van de finish denderde het peloton over de koploopsters heen en werd het toch een massasprint.
Marianne Vos ging daarin als eerste aan en gunde Belgisch kampioene Kopecky geen kans om uit haar wiel te komen. Voor Vos was het haar 162ste profzege als wegwielrenster, voor haar nog jonge ploeg was het de eerste.