De lange voetbalreis van Zahavi: goals, controverses en trajectcontroles
Eran Zahavi is binnen de PSV-selectie een grote persoonlijkheid. Een afgeronde militaire dienstplicht, ruzie maken met supporters, kop van Jut in eigen land en afgewimpelde interesse van Ajax. Het zit allemaal in de rugzak van de Israëlische aanvaller.
Zahavi heeft zijn leven naast het voetbal secuur ingericht. Zo koos hij bij aankomst in Nederland er direct voor om met zijn vrouw en drie kinderen in Amstelveen, onder de rook van Amsterdam, te gaan wonen. Een niet alledaagse keuze voor een speler van PSV.
Die afweging was echter niet vreemd. De familie Zahavi kon zo snel integreren in Nederland dankzij de aanwezigheid van een grote Joodse gemeenschap in onze hoofdstad.
De 33-jarige aanvaller heeft overigens naar eigen zeggen nog weinig Nederlandse cultuur kunnen proeven. De reden laat zich raden: corona. "Ik heb veel verhalen over het land gehoord. Mensen zeiden tegen mij: ga ernaartoe, het is een prachtig land, maar het echte Nederland ken ik nog steeds niet."
Stapels wit-paarse enveloppen
Wat Zahavi ook niet kende waren de trajectcontroles op de A2 tussen Amsterdam en Eindhoven. Hij krabde zich toch eens goed achter zijn oren toen hij in het najaar van 2020 meer en meer wit-paarse enveloppen op de deurmat aantrof.
"Ik ben oprecht de tel kwijt geraakt", zei Zahavi in januari tegen De PSV Supporter. "Ze vertelden me wel dat ik op dat stuk rustiger moest rijden, maar ik zag nooit mobiele controles. Ik wist niet dat je gemiddelde snelheid over een langer traject gemeten werd. Toen de eerste binnenviel begon ik me wel een beetje zorgen maken, maar gelukkig lijkt de regen aan boetes nu voorbij."
Zahavi had zichzelf waarschijnlijk flink wat geldboetes kunnen besparen als hij afgelopen zomer voor een transfer naar Ajax had gekozen. Naast PSV sprak hij vorig jaar ook met de Amsterdammers over een transfer.
Hij wil er zelf niet veel over kwijt. "Ik had mijn woord al aan PSV en coach Roger Schmidt gegeven, daarmee was het klaar voor mij", aldus Zahavi.
Dienstplicht
Zahavi werd op jonge leeftijd al gevormd toen hij als 18-jarige verplicht drie jaar militaire dienstplicht moest vervullen in het Israëlische leger. Het had tot gevolg dat hij pas op zijn 21ste zijn eerste volledige seizoen als profvoetballer kon spelen, toen in dienst bij jeugdliefde Hapoel Tel Aviv.
Zahavi ziet die gemiste jaren overigens niet als een last, maar vooral als een verrijking in zijn ontwikkeling als mens. En dat blijkt ook wel uit hoe gedisciplineerd hij als voetballer leeft. De werkethiek van Cristiano Ronaldo neemt hij als voorbeeld. Iets van het betoverende van Messi leren, is in zijn ogen onmogelijk.
De onderbreking van zijn voetballoopbaan kan ook verklaren waarom hij nog altijd een topfitte en allesbehalve uitgebluste indruk maakt.
Wat dat betreft is Zahavi ook van plan om nog lang niet te stoppen met profvoetbal. "Zlatan is 39 jaar, Cristiano is 36 jaar. Ik zie hen ook niet binnen twee jaar stoppen. Ik weet precies wat ik nodig heb om mijn lichaam in vorm te houden", legt Zahavi uit.
Wat beklijft, is dat goalgetter Zahavi - 299 goals in 512 wedstrijden voor club en land - zichzelf nooit de kans heeft gegeven in een topcompetitie. Ja, hij kende een kortstondig avontuur in de Serie A bij Palermo, maar dat werd door blessureleed en trainerswissels geen succes.
Zahavi maakte daarop in 2013 de controversiële overstap naar Maccabi Tel Aviv. Het was een transfer die kwaad bloed zette bij de aanhang van Hapoel en die frustratie kwam tot een hoogtepunt toen Zahavi op 3 november 2014 tijdens de Tel Aviv-derby op het veld door een fan van Hapoel werd aangevallen.
Na het nodige duw- en trekwerk werd de fan afgevoerd, maar tot Zahavi's stomme verbazing kreeg hij een rode kaart omdat hij in de ogen van de arbiter te ver was gegaan in zijn handgemeen met de supporter. Het Bloomfieldstadion kookte vervolgens over en de wedstrijd zou worden stilgelegd.
Bekijk hieronder het bewuste fragment waarin Eran Zahavi door een fan wordt aangevallen:
Het zou overigens in Israël niet het enige breed uitgemeten incident met Zahavi zijn.
Hij haalde zich in september 2017 de woede van voetbalminnend Israël op de hals, nadat hij uit frustratie na een nederlaag tegen Macedonië de aanvoerdersband op de grond had gegooid omdat hij door de fans werd uitgefloten.
De eerzuchtige Zahavi kondigde daarop meteen zijn afscheid aan bij nationale ploeg, maar zou een jaar later onder bondscoach Andreas Herzog terugkeren. En hoe. Hij scoorde elf keer in de kwalificatiecampagne voor het EK 2020. Evenveel als Cristiano Ronaldo en een treffer minder dan topscorer Harry Kane (twaalf goals).
Bitter einde
Zahavi's succesverhaal in de kwalificatiereeks kende in oktober 2020 wel een bitter einde. Hij miste in de halve finales van de play-offs tegen Schotland als enige een penalty in de strafschoppenreeks, waardoor de Schotten naar de finale gingen.
Zahavi hoopt nu bij PSV sportief nog een keer het maximale te bereiken in de twee jaar die hij bij de club uit Eindhoven heeft getekend. Aan zijn instelling zal het niet liggen. Hij laat soms zelfs een personal trainer uit Israël invliegen om fit te blijven.
Trainen, trainen en nog eens trainen, totdat ze er in huize Zahavi helemaal gek van worden. "Mijn vrouw lijdt eronder als ik een paar weken niet scoor", bekent de aanvaller met een glimlach. "Ik ben dan ongelukkig en kwaad. Leven met een spits is niet makkelijk."
