Van der Maarel tekent voor 15 jaar FC Utrecht: van fluitconcerten naar clubheld

• Eline de Zeeuw

  verslaggever NOS Sport

Je zou het een huwelijk kunnen noemen: dat tussen FC Utrecht en Mark van der Maarel. De verdediger speelt al sinds 2008 voor de club en tekende deze maand voor nog eens twee seizoenen bij. En ook al zit hun relatie weleens in een sleur, de clubheld wil met Utrecht de vijftien seizoenen volmaken.

'In een wereldje vol passanten' is dat tegenwoordig een zeldzaamheid: bijna nooit blijft een profvoetballer de club waar hij debuteert trouw. "De jongens zeggen weleens gekscherend dat ik een standbeeld verdien."

Van der Maarel leunt ontspannen achterover op de tribunes van de Galgenwaard. Na 309 wedstrijden in het shirt van Utrecht zou je het stadion gerust zijn tweede thuis kunnen noemen.

"Ik heb veel spelers zien komen en zien gaan. De een haakt af omdat 'ie het niet redt, de ander stroomt juist door. En ik zit daar net tussenin, denk ik", lacht hij. "Ik ben wel realistisch genoeg om te weten dat dit het niveau is waar ik pas. Natuurlijk zijn er uitdagingen geweest en momenten dat ik weg wilde. Maar gek genoeg werd het nooit interessant genoeg en kwam ik altijd wel weer aan bod. Bovendien ben ik meegegroeid met de club."

Van de aardbodem verdwijnen

Vooropgesteld: het huwelijk tussen hem en de FC is niet altijd zorgeloos geweest. Van der Maarel moest (en moet) herhaaldelijk vechten voor een basisplek en merkte in zijn beginperiode hoe een gedeelte van de supporters zich soms tégen hem keerde. Dan werd hij uitgejoeld na een slechte actie.

"Zeker in mijn beginjaren heb ik moeilijke tijden gekend. Op een gegeven moment voelde het alsof het publiek me liever kwijt dan rijk was. Bij fluitconcerten wilde ik dan het liefst van de aardbodem verdwijnen. Dan ging ik naar huis en wilde ik met niets of niemand te maken hebben."

Mede daardoor had hij als jonge voetballer last van druk en zenuwen. "Ik heb de neiging om veel na te denken. Je maakt het dan heel erg groot in je hoofd en hebt het idee dat iedereen naar je kijkt. Omdat ik geen fouten wilde maken, legde ik te veel druk op mezelf en dat werkte alleen maar averechts."

Voorzichtig stipt Van der Maarel aan dat praten over de mentale kant van topsport in 'dit harde wereldje' lange tijd een taboe was. "In mijn beginjaren was daar niet voldoende aandacht voor. Er zijn snaren niet geraakt", zegt hij. "Dat is pittig geweest."

Mentor

Van der Maarel was een jongen van 19 toen hij debuteerde in het eerste, inmiddels staat er een man van 31 op het veld. Niet alleen hijzelf, maar ook het profvoetbal is in het voorbije decennium veranderd. Hij benadrukt blij te zijn dat psychologie nu óók een facet van de sport is. Dat merkt hij bij zijn eigen club, maar hoort hij ook van collega-voetballers.

Voor de jongere spelers van Utrecht probeert Van der Maarel nu te zijn wat hij vroeger zelf wel eens heeft gemist: een mentor. "Ik herken situaties die ik zelf ook heb meegemaakt. Dan probeer ik wel te helpen: zeg ik dat ik het ook heb ervaren en wat ze daarmee zouden kunnen doen. Of ik luister gewoon. Zulke kleine dingen kunnen al een verschil maken, weet ik. Dat is inmiddels ook mijn rol."

In een goed huwelijk groei je samen verder, bewijzen Van der Maarel en FC Utrecht. De jongen die vroeger weleens werd uitgejoeld, wordt door hetzelfde publiek nu liefkozend 'Van der Maarel, onze parel' genoemd.

Dat de verdediger ook binnen de selectie een belangrijke rol heeft, werd nog maar eens duidelijk toen hij eind februari als invaller op bijzonder fraaie wijze de 6-0 maakte tegen Willem II. De gehele reservebank sprong op en zijn teamgenoten in het veld leken bijna euforischer dan Van der Maarel zelf. Dat zegt ook wel iets over wat ze hem gunnen?

"Ik vind het heel mooi en bijzonder om te zien. Ik zie ook dat ik dan toch een bepaald middelpunt ben. Daaruit haal ik dat ik iets goed doe binnen de groep en dat is misschien wel het mooiste wat ik terug kan krijgen van die gasten", glimlacht hij. "Want verbaal spreken ze het in deze wereld niet heel erg naar elkaar uit."

In februari 2017 werd Mark van der Maarel voor Eredivisie op Vrijdag aan de tand gevoeld door de onnavolgbare Maxim Hartman. Met een goede dosis zelfreflectie een een hij gevoel voor humor sloeg de verdediger van FC Utrecht zich door de lastige vragen heen.