Van Rhijn na roerige tijd gewend aan nieuwe blades: 'Opnieuw leren sprinten'
Waar de ene sporter flink baalde van het uitstel van de Olympische en Paralympische Spelen, kwam het voor de ander juist goed uit. Tot die laatste categorie behoort Marlou van Rhijn.
De drievoudig paralympisch kampioene kon uitstekend leven met de verplaatsing van het toernooi in Tokio naar de zomer van 2021. Er was namelijk nogal wat aan de hand in het sportieve leven van Van Rhijn.
Vijf centimeter
Dat had vooral te maken met een regelwijziging die de opperhoofden in haar sport in 2018 doorvoerden. Er kwam een nieuwe (en in principe eerlijkere) formule om de lengte van de blades te berekenen. De lichaamslengte werd daarbij het uitgangspunt.
Op papier was het een kleine aanpassing, maar voor de atleten waren de gevolgen groot. "Het voelde alsof ik helemaal opnieuw moest beginnen", vertelt Van Rhijn, die in 2016 paralympisch kampioen op de 100 meter werd en haar titel op de dubbele afstand prolongeerde.
Haar blades moesten door de nieuwe regels met vijf centimeter worden ingekort. "Ik ben op mijn blades nu kleiner dan op mijn protheses, terwijl dat daarvoor andersom was. Voor m'n gevoel moest ik opnieuw leren sprinten."
Het leidde tot twijfel en onrust bij 'Blade Babe'. "Dingen die ik normaal gesproken makkelijk kon, of die vanzelfsprekend waren, waren dat opeens niet meer. Ik dacht steeds: waarom haal ik de snelheid niet, of de paslengte?"
Na mijn terugkeer uit Engeland bleek ik overtraind te zijn. Dat gaf veel onrust, maar gelukkig gaat het nu weer goed.
Tegelijkertijd geeft de 29-jarige atlete toe dat ze de overstap naar de nieuwe blades niet helemaal goed heeft aangepakt. Ze was vooral aan de late kant.
"Ik had het onderschat. Daardoor moest ik, voor mijn gevoel, tijd inhalen. Dat ik nog een extra jaar de tijd kreeg tot de Spelen, was dus wel een opluchting."
Overigens was er wel een logische reden voor de late overstap naar het nieuwe materiaal. Na het daverende succes van de Paralympische Spelen in 2016 was Van Rhijn een andere weg ingeslagen. Ze was in zee gegaan met een nieuwe, Engelse coach.
"Toen ik na een periode in Engeland thuiskwam, bleek ik overtraind te zijn", zegt Van Rhijn. "Ook daarom heb ik alles een beetje uitgesteld. Dat gaf veel onrust, maar gelukkig gaat het nu weer goed."
Zo goed zelfs, dat de doelstelling voor de Spelen van Tokio glashelder is. "Natuurlijk ga ik voor goud. Waarom doe je anders mee?"
