Parkeerboetes door scanauto's aanvechten loont

• Marieke de Ruijter

  redacteur Binnenland

Scanauto's van parkeerbeheer, die in steeds meer gemeenten met camera's op het dak rondrijden om te controleren of er is betaald voor parkeren, schrijven nog wel eens onterecht automatisch een boete uit. Dit blijkt uit het aantal ingewilligde bezwaarschriften die de NOS heeft opgevraagd bij de vier grote steden.

Met name in Utrecht en Rotterdam loont bezwaar aantekenen: driekwart van de aangevochten boetes vervielen. In Den Haag was dat in 2019 ruim een derde. In Amsterdam worden veruit de meeste parkeerboetes uitgeschreven. In 2019 waren dat er in totaal 551.150. Daartegen maakten 70.513 mensen bezwaar, van wie 46.662 met succes. Twee derde van alle aangevochten parkeerboetes werd dus kwijtgescholden.

Volgens Appjection, dat hulp biedt aan mensen die hun parkeerboete willen aanvechten, ligt het hoge aantal onterechte boetes aan het ontbreken van 'de menselijke maat' bij de inzet van scanauto's. "Die auto's herkennen bijzondere situaties niet altijd, bijvoorbeeld of iemand nog naar de parkeerautomaat loopt of dat iemand aan het laden en lossen is", zegt Max Heck.

Maar Heck vermoedt ook dat er nog weleens iets misgaat met de software van de scanauto's en de koppelingen aan de registratiesystemen van de gemeenten waarin staat of iemand een ontheffing, een invalideparkeerkaart of een vergunning heeft.

Dat ondervond ook Maritska uit Amsterdam. Onlangs wisselde ze van lease-auto en gaf daarom het nieuwe kenteken door aan de gemeente. Ze kreeg een automatische bevestiging van haar aangepaste parkeervergunning.

Tot haar werkgever haar maanden later wees op 22 parkeerboetes uit augustus en september die zouden worden ingehouden op haar salaris. "Ik was totaal lamgeslagen, 1600 euro aan boetes, terwijl ik een vergunning had. Ik begreep er niets van." Haar werkgever wees haar op Appjection. De parkeerboetes zijn inmiddels kwijtgescholden door de gemeente, die toegaf een fout te hebben gemaakt.

Verkeerde kant van de straat

Ook Coen uit Amsterdam stond nét in de verkeerde parkeerzone, bleek toen hij zijn boete aanvocht. Zijn straat in de hoofdstad was in tweeën gesplitst; aan de ene kant mocht hij staan, aan de overkant niet. "Als je heel goed kijkt op de kaart op de gemeentesite zie je de paarse scheidslijn precies over het midden van de weg lopen, maar je moet het maar net snappen." Uit coulance is de boete kwijtgescholden.

De gemeente Amsterdam wijst in het geval van de vele onterechte boetes op het eigen coulancebeleid. "Vaak gaat het om zaken waarbij de parkeerder wel heeft betaald, maar daarbij zelf een fout heeft gemaakt. Een typefout bij het invoeren van het kenteken, een verkeerde locatie of iemand die net één straat buiten zijn vergunningsgebied heeft geparkeerd. In dat soort gevallen worden bezwaren, als het om een eerste vergissing gaat, toegewezen."

Dat de menselijke maat verloren gaat, zoals veel klagers bij Appjection zeggen, bestrijdt de gemeente. "Elke scan die binnenkomt als 'niet betaald' of 'geen geldige parkeervergunning afgegeven' wordt op kantoor handmatig aan de hand van de foto's van het kenteken en omgevingsfoto's gecontroleerd. Bij twijfel gaat een parkeercontroleur op een scooter of elektrische fiets naar de geparkeerde auto", laat een woordvoerder weten.

'Foto's missen context'

Op alle parkeerboetes wordt nog een nacontrole gedaan, om vertragingen in het systeem eruit te filteren die tot onterechte naheffingen leiden. Pas na deze controles worden de parkeerboetes verstuurd. "Het beboeten is dus deels mensenwerk, deels geautomatiseerd."

"Ook al zeggen gemeenten dat ze de boetes op kantoor beoordelen en eventueel op voorhand vernietigen, ze gaan af op foto's en daarmee mis je de context", vindt Heck van Appjection. "En hoe verklaren zij dan al die boetes voor mensen die via hun parkeerapp of bankafschrift kunnen aantonen dat zij 2 minuten na het tijdstip van hun opgelegde boete hebben betaald? Die zou de gemeente er dan toch handmatig hebben moeten uitgefilterd?"

Eerder ontdekte Nieuwsuur dat scanauto's veel meer dan alleen kentekens zien. De vraag is hoe ver opsporingsdiensten met al die informatie willen en mogen gaan: