Sierhuis: 'Soms vergeten mensen hoe ingrijpend buitenlandse transfer is'
Met twee hattricks in de laatste twee duels eist Kaj Sierhuis momenteel de hoofdrol op bij de voetballers van Jong Oranje. En dat na een bijzonder jaar voor de 22-jarige spits. "Mijn hele leven stond wel effe op z'n kop, ja", zegt hij zelf.
26 januari 2020. Sierhuis scoort als huurling van FC Groningen tegen Ajax, de ploeg waar hij onder contract staat. Vijf dagen later stroomt er vanaf een Franse rekening geld binnen in Groningen en Amsterdam. Sierhuis is na een bliksemtransfer plotseling spits van Stade de Reims.
"Het was best een bizarre tijd, spannend ook wel", blikt Sierhuis terug, terwijl hij op het trainingsveld staat bij Jong Oranje. "Normaal wil je even de tijd nemen voor een transfer, maar Reims meldde zich kort voor de transferdeadline. Ik heb amper kunnen nadenken."
Info over Reims via YouTube en Livescore
Nadat hij een goed gesprek heeft gevoerd met de directie van Reims probeert de jonge aanvaller zich in korte tijd zo goed mogelijk te verdiepen in de club. "Ik heb op livescore.com gekeken hoe ze ervoor stonden in de Ligue 1, op Transfermarkt de selectie bekeken en op YouTube wat samenvattingen gekeken. Veel meer kun je niet doen."
Sierhuis besluit op de Franse avances in te gaan. "Het past in mijn pad. Ik ging van Jong Ajax naar FC Groningen om minuten te maken. En ik heb daar een jaar in de eredivisie gespeeld. Reims is ook een middenmoter, maar dan wel in een grotere competitie. Dus een stap vooruit."
Erwin van de Looi, zijn trainer bij Jong Oranje, vindt het een opvallende stap. "Ook omdat ik de Franse competitie niet goed ken. Iedereen kent Paris Saint-Germain, maar het is lastig om andere teams zoals Reims in te schatten", vertelt de bondscoach.
Hij ziet zijn spits graag veel spelen. "Kaj ging juist naar Groningen om minuten te maken. En dan maakt hij eigenlijk best snel een stap omhoog, waar de kans op speeltijd in het begin kleiner is."
Begin februari maakt Sierhuis met rugnummer tien (inmiddels speelt hij met nummer negen) zijn debuut voor Reims, in de thuiswedstrijd tegen Nice. Een droomdebuut wordt het niet: na dertien minuten moet hij met een hamstringblessure het veld verlaten.
Daar zit hij dan. Een geblesseerde voetballer. Nieuw bij een club. Alleen in een appartementje in Reims. Ver weg van zijn vriendin, vrienden en familie. "In het begin is dat best lastig...", erkent Sierhuis. "Dan spookt weleens door je hoofd: waarom heb ik deze keuze gemaakt?"
"Het wordt weleens vergeten door mensen die voetballers niet als mensen zien, maar alleen als voetballers. Maar zoiets is best een ingrijpende keuze in je leven. Om je vrienden en familie achter te laten om je droom te vervolgen. Dat kan voor spelers mentaal best zwaar zijn."
Jong Oranje als thuiskomen
Dat merkt ook Van de Looi, die als bondscoach van de grootste talenten van Nederland veel van zijn spelers naar het buitenland ziet vertrekken. Volgens de trainer komt daar veel bij kijken, zeker in tijden van het coronavirus, waarin de vrijheid en daarmee het sociale leven wordt beperkt.
"Voor hen voelt Jong Oranje als thuiskomen", stelt Van de Looi. Zijn zoon Tom speelt op 21-jarige leeftijd bij het Italiaanse Brescia. "Zeker tijdens een lockdown is het voor die jongens: naar de club en naar huis. En boodschappen doen als je geluk hebt. Voor de rest niets."
"Alles is dan gericht op het profvoetballer zijn. Dat is totaal anders dan dat ze hier gewend waren, met vrienden en familie om hen heen. Sommige spelers kunnen daar best moeite mee hebben."
Van de Looi sprak er vorige week over met Sven Botman, die sinds dit seizoen uitkomt voor het Franse OSC Lille. "Hij vertelde mij dat hij het fijn vond dat hij geselecteerd was, zodat hij even weg is uit de sleur. Hier kunnen ze ook weer lekker Nederlands praten."
Franse zon breekt door voor Sierhuis
Het eerste (halve) seizoen van Sierhuis in Reims bleef beperkt tot dertien minuten. Op het moment dat hij net weer is hersteld van zijn hamstringblessure, zet het coronavirus een streep door de Franse competitie.
De start van jaargang 2020/2021 verloopt een stuk beter. Sierhuis, in het bezit van een vwo-diploma, voelt zich steeds meer op zijn gemak in de Franse kleedkamer. "Ik heb op de middelbare school zes jaar Frans gehad, dus dan pik je de taal toch sneller op."
"Het heeft ook met karakter te maken", gaat hij verder. "Ik ben geen stille jongen, ik laat me horen in de kleedkamer. Dus ik praat gewoon veel in het Frans met die gasten, zodat ik fouten maak en gecorrigeerd word."
Ook op het veld gaat het hem voor de wind. Hij is sinds een maand basisspeler. Ook al wacht hij nog op zijn eerste goal, Sierhuis heeft het steeds meer naar zijn zin in Reims.
"In het begin was het toch wel wennen. Een vreemde stad, een ander land, een andere voetbalcultuur. Maar inmiddels is mijn vriendin bij me komen wonen en is ze hard bezig om Frans te leren en een baantje te vinden. Dat maakt het voor mij nu ook allemaal een stuk makkelijker."
