Herbesmettingen met coronavirus, 'Het voelt alsof je een marathon hebt gelopen'
Ben je eindelijk van je covid-19 af, krijg je het een half jaar later weer. En ook nog eens veel erger dan de eerste keer. Het overkwam Karin. In maart kreeg ze covid. Ze werd niet erg ziek, maar bleef wel maandenlang vermoeid. Vorige maand deed ze daarom een coronatest en bleek ze, weer, positief. Karin werd flink ziek en belandde in het ziekenhuis.
Ze is niet de enige. Herbesmettingen komen vaker voor dan aanvankelijk gedacht, zo meldde de NOS gisteren. En mensen worden in een aantal gevallen de tweede keer zieker dan de eerste.
Zo was het dus ook bij Karin. Haar tweede infectie verliep veel heftiger. Ze kreeg extra zuurstof op de covid-afdeling, maar dat bleek onvoldoende. Ze ligt intussen al zo'n twee weken op de IC aan de beademing. Karin is 50 en heeft geen onderliggend lijden.
Aanslag op de longen
Pieter is nog jonger, een kerngezonde dertiger. Begin maart testte hij positief op corona. De datum is hij vergeten, zijn kortetermijngeheugen werkt niet meer zo goed. "Ik was helemaal uitgeteld. Het was echt van sportfanaat tot bedlegerig." Pieter knapte dankzij zijn goede conditie wel betrekkelijk snel op.
Na vijf weken kon hij zijn bed weer uit. Kortademig, dat wel, maar na een negatieve coronatest kon hij zijn baan weer oppakken. Tot half september. "Eerst werd ik een beetje ziek, grieperig eigenlijk. Ik zweette veel. De test die ik liet doen was eigenlijk puur voor de zekerheid. Maar hij was positief. Weer corona, na een half jaar al."
"Ik ben vooral veel benauwder dan de eerste keer, voel me echt belabberd", zegt Pieter. "Volgens mijn huisarts was mijn afweersysteem prima. Hij denkt dat het de eerste keer zo'n klap heeft gehad, dat ik nu heel vatbaar ben."
Pieter is somber over de toekomst. "Mijn hele leven ligt in de soep. Mijn werk kan ik waarschijnlijk wel vergeten. Dat vraagt veel te veel lichamelijke inzet. Normaliter rende ik dagelijks dertig kilometer door de polder, nu ben ik blij als ik de supermarkt op de hoek haal. En die aluminiumhoedjes maar zeggen dat het gewoon een griepje is. Ze hebben geen idee."
'Dit is corona'
Arjette Beek (45) werd op 16 maart ziek. Vanwege de tekorten kreeg ze geen test. "De GGD dacht het wel griep zou zijn of een verkoudheid. Maar ik was zo ziek, zo benauwd, ik voelde zo'n druk op mijn borst dat ik dacht: dit is corona."
Na zes weken stuurde haar huisarts haar naar de internist die Arjette meteen naar de Spoedeisende Hulp in Harderwijk verwees. De coronatest daar was negatief, alle bloedwaarden waren goed.
Op de CT-scan was wel een bloedpropje te zien rechts in haar longen. "Een longembolie dus, waarvoor ik bloedverdunners kreeg." Maar ook die longembolie verklaarde haar symptomen niet. "Die konden ook komen door mijn pilgebruik zeiden ze, door de hormonen en door mijn leeftijd."
Blij met een positieve test
Arjette hyperventileerde ook. "Dat kwam doordat ik verkeerd was gaan ademhalen door de pijn in mijn longen", zegt ze. Twee weken na het bezoek aan de SEH kreeg ze een antistoffentest om te kijken of ze corona had gehad.
"Ik vond het heel spannend", zegt Arjette. "De test was hartstikke positief. Ik heb gehuild, zo blij was ik met de uitslag. Ik was dus niet gek, ik had wel degelijk corona gehad. Daarop kon ik ook aan een revalidatieprogramma beginnen."
Dat vlotte niet erg. Ook na zeven maanden had ze nog grote moeite met traplopen, wandelen en boodschappen doen. "In de zomer heb ik bij een bezoek aan de dierentuin nog in een rolstoel gezeten. En ik was altijd heel sportief. Ik rook niet. Ik drink niet.
Her-infectie
In oktober kreeg Arjette's dochter hoge koorts. Ze was te ziek was om de deur uit te gaan en werd thuis getest. Positief. Arjette testte negatief, net als bij drie eerdere gelegenheden. "Ik voelde me best stoer, ik had antistoffen", zegt ze.
Na de tiendaagse quarantaine voelde ze zich beroerd. "Ik heb me weer laten testen. Midden in de nacht zag ik de uitslag: positief. Dat was echt heftig. Mijn longarts heeft me preventief een antistollingsmiddel voorgeschreven. Daar moest ik mezelf mee injecteren. Op YouTube kon ik wel vinden hoe dat moet. De longverpleegkundige heeft me daarbij geholpen."
Het herstel verliep ook nu moeizaam. Ze bleef verkouden, kreeg longontsteking en twee keer een urineweginfectie. "Mijn afweer is gewoon weg", zegt ze. Intussen gaat het wat beter. "Ik heb het gevoel dat mijn lichaam beter reageert op de infectie dan de eerste keer. Alles verloopt ongeveer hetzelfde, maar ik ben wel veel eerder weer op de been."
