De passie voor Ferrari is en blijft ongekend: in goede en slechte tijden

Zo'n drieduizend mensen zijn zondag als toeschouwer aanwezig bij het jubileumfeest van Ferrari, dat op het thuiscircuit van Mugello de duizendste race in de geschiedenis van de Formule 1 afwerkt.

Het feestje op het circuit dat nooit eerder een grand prix in de Formule 1 organiseerde en van Ferrari zelf is, wordt een ingetogen festijn.

'Het steigerend paard' draait zo'n dramatisch seizoen in de koningsklasse van de autosport dat het schaamrood inmiddels bij de Italianen op de kaken staat. Ondanks de belabberde resultaten is de populariteit van de rode racewagen nog steeds ongekend groot.

"De kracht van Ferrari is dat het team altijd terugkomt. Dat is slechts een kwestie van tijd. Een goede film kent ook niet altijd een goed einde. Het verdriet van verlies is de motivatie om straks weer te kunnen winnen", omschrijft voormalig Formule 1-coureur en NOS-analist Jan Lammers de huidige situatie rond het Italiaanse team.

Waar komt de 'goddelijke' status van de Italiaanse renstal vandaan? Is het de opvallende rode kleur (die dit weekeinde trouwens plaats heeft gemaakt voor de in 1950 gebruikte bordeauxrode kleur), de uitstraling van de sportwagens die de autoproducent op de weg brengt, de combinatie van elegantie en succes of de eigenzinnigheid van oprichter Enzo Ferrari?

Temperament

Lammers denkt dat het een combinatie van al die factoren is. "Er zit een way-of-life achter. Je denkt bij Ferrari meteen aan het Romeinse tijdperk, met gladiatoren. Het steigerend paard staat voor het Italiaanse temperament. Rood is de kleur van de liefde, van passie. Dat alles stralen ook de auto's van Ferrari uit."

Ferrari bereikt zondag als eerste renstal de mijlpaal van duizend races in de Formule 1. Dat hadden er zondag al 1001 kunnen zijn, als Enzo Ferrari niet besloten had de eerste WK-race in de Formule 1 op 13 mei 1950 op Silverstone te boycotten.

De Italiaan vond dat hij te weinig startgeld kreeg van de organisatoren en stuurde drie racewagens naar het Belgische Mons voor een Formule 2-race. Daar domineerde Ferrari de race en verdienden de coureurs voldoende geld om de baas van de renstal over te halen toch maar in te schrijven voor de tweede F1-race voor het wereldkampioenschap, op 21 mei 1950 in de speeltuin voor miljardairs Monaco.

Cijfers

Het was het begin van een verhaal dat inmiddels legendarische vormen heeft aangenomen. Vijftien keer kroonde een coureur van Ferrari zich tot wereldkampioen in de Formule 1, de renstal veroverde zestien keer de wereldtitel voor constructeurs.

Nog wat gegevens: 238 GP-overwinningen, 228 polepositions, 772 podiumplaatsen; racehelden als Alberto Ascari, Juan Manuel Fangio, Niki Lauda, Jody Scheckter en Michael Schumacher vierden grote successen in de Formule 1 achter het stuur van de karakteristieke rode racewagen. Geen renstal kan zulke cijfers overleggen.

De laatste jaren gaat het echter minder voorspoedig, ondanks het aantrekken van gerespecteerde coureurs (Fernando Alonso/2010-2014 en Sebastian Vettel/2015-2020). De laatste wereldtitel dateert van 2007, toen de Fin Kimi Räikkönen zich de beste toonde.

Het verval heeft weinig invloed op de populariteit van Ferrari. Het fameuze automerk produceert jaarlijks ruim 10.000 wagens voor de (rijke) consumentenmarkt, het F1-team beschikt over de twee meest begeerde stoeltjes in de koningsklasse.

Lammers en Ferrari

Lammers was ooit dicht in de buurt van zo'n stoeltje. In 1982 verloor Gilles Villeneuve op het circuit van Zolder het leven. Ferrari zocht daarna een tweede coureur.

"Ik had rond de Grand Prix van de Verenigde Staten een afspraak met Ferrari op vrijdagavond. Tijdens de trainingen brak ik echter een duim. In plaats van de afspraak in het hotel zat ik in het ziekenhuis", herinnert Lammers zich. "Ferrari koos vervolgens voor Patrick Tambay. De rest is geschiedenis."

Elke coureur droomt van een plek in het Formule 1-team van Ferrari. "Ferrari is magie. Er zijn geen slechte momenten om naar Ferrari te gaan. Ook niet nu het tegenzit. Als ik honderd keer gevraagd zou worden, zou ik honderd keer ja zeggen. Zonder enige twijfel", stak Carlos Sainz zijn bewondering niet onder stoelen of banken.

De Spanjaard neemt volgend seizoen de plaats van Sebastian Vettel over bij Ferrari. De magere resultaten van de laatste jaren kostten de Duitser zijn plaats bij Ferrari. Teambaas Mattia Binotto staat ook onder grote druk. "Als kind was ik al fan van Ferrari en ik heb nooit voor mogelijk gehouden dat ik deze positie zou bekleden", blikte hij deze week vooruit op de jubileumrace in Mugello.

"Het is een grote verantwoordelijkheid. Hier is zoveel historie. Ferrari was er sinds het debuut altijd bij, nooit afwezig, won de meeste races en titels; voor mij is het een enorme eer dit team te leiden", aldus Binotto.

Passie wereldwijd

De passie van Binotto wordt wereldwijd gedeeld. Ook zesvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton is een liefhebber van Ferrari. Hij heeft er zelf een paar thuis staan. "Zonder Ferrari zou de Formule 1 er heel anders uitzien. Ferrari heeft heel veel betekend voor de Formule 1", constateerde de Mercedes-coureur deze week.

Zou de Formule 1 wel zonder Ferrari kunnen? Lammers draait het om. "Ferrari zonder Formule 1 is ondenkbaar", is zijn overtuiging.