Fawzia Koofi, de vrouw die met de Taliban onderhandelt over vrede in Afghanistan

• Lennard Swolfs

  redacteur Buitenland

De vredesonderhandelingen tussen de Afghaanse regering en de Taliban zijn vandaag begonnen in Doha, de hoofdstad van Qatar. De NOS sprak met Fawzia Koofi, een van de weinige vrouwen in het onderhandelingsteam van de regering.

"Vrouwen zijn het grootste slachtoffer van de burgeroorlog en de Taliban-overheersing in de jaren 90", vertelt ze. "Het is daarom cruciaal dat vrouwen betrokken zijn bij de gesprekken over de toekomst van ons land."

Koofi zag zelf haar droom om arts te worden in duigen vallen toen de Taliban in de jaren 90 in Afghanistan de macht grepen en onderwijs voor vrouwen verboden. Later probeerde de groep haar meerdere keren te vermoorden vanwege haar politieke activiteiten.

Vorige maand werd ze nog beschoten en raakte gewond aan haar arm en hand. De aanslag is door niemand opgeëist, maar de Amerikaanse Afghanistan-gezant Zalmay Khalilzad die betrokken is bij de vredesonderhandelingen noemde het een "laffe en criminele" poging om het Afghaanse vredesproces te verstoren.

Toch zijn de huidige onderhandelingen volgens de 44-jarige vrouw de enige manier om te zorgen voor vrede in Afghanistan. Maar niet tegen elke prijs, benadrukt ze. "Democratie is het uitgangspunt. Alleen dan kunnen mensen eigen keuzes maken. Dit zorgt automatisch voor een samenleving waarin iedereen gelijk is, zowel mannen als vrouwen. Er is geen alternatief voor democratie."

Of de Taliban dat zullen accepteren, moet blijken. Volgens Koofi zijn ze milder geworden. "Hun eigen dochters gaan nu ook naar school en sommige leiders wonen in het buitenland. Het lijkt er dus op dat ze hun levensstijl hebben veranderd. Ik hoop dat ze de Afghanen diezelfde levensstijl gunnen."

'Ze moesten lachen'

Het is niet de eerste keer dat Koofi tegenover de Taliban zit. In de aanloop naar de officiële vredesonderhandelingen, heeft ze de groep al drie keer ontmoet, twee keer in Qatar en een keer in Rusland. "Ik vroeg ze waarom zij geen vrouwen in hun onderhandelingsteam hebben, maar natuurlijk gaven ze geen antwoord en moesten lachen."

Koofi herinnert zich nog het eerste moment dat ze de zaal binnenliep en de mannen van de Taliban zag zitten. Bang was ze niet, wel emotioneel. "Vreselijke herinneringen kwamen weer naar boven." Toch wist ze die gevoelens de baas te blijven. "We zaten nu als gelijken tegenover elkaar. Dat gaf me kracht." Na jaren van onderdrukking, voelde ze zich eindelijk serieus genomen.

'Het leven was net een gevangenis'

Koofi studeerde medicijnen toen de Taliban in 1996 de macht greep in Afghanistan. De groep voerde een strenge moslimwetgeving in, waarin vrouwen onderdrukt werden. Koofi moest stoppen met haar studie, omdat onderwijs voor vrouwen verboden werd. "We zaten hele dagen thuis en mochten alleen naar buiten onder begeleiding van een man, gekleed in een boerka. Het leven was net een gevangenis."

Bekijk hier wie de Taliban zijn en wat ze willen:

Toen de VS in 2001 Afghanistan binnenviel en de Taliban afzette, wilde Koofi net als haar vader het parlement in. Ze werd gekozen als parlementslid en werd de eerste vrouwelijk vicevoorziter van het parlement. De achterban van haar vader hielp haar stemmen te winnen.

"Als vrouw moest ik mijzelf extra bewijzen", vertelt ze. Maar haar grootste uitdaging was om een eigen identiteit creëren, los van haar vader. Ze ging zich richten op vrouwenrechten. Zo lukte het haar bijvoorbeeld om geweld tegen vrouwen bij wet te verbieden en de leeftijd van meisjes om uitgehuwelijkt te worden te verhogen.

In 2010 werd ze herkozen als parlementslid. In datzelfde jaar probeerden de Taliban haar te vermoorden. De auto waar ze met haar twee dochters in zat werd beschoten.

"Ik heb vreselijke dingen meegemaakt met de Taliban", vertelt Koofi. Toch staat ze stevig in haar schoenen. "Het is belangrijk dat we niet teruggaan naar de tijd waarin de Taliban het voor het zeggen had. Ik wil niet dat andere vrouwen hetzelfde moeten meemaken als ik."

Angst blijft

De afgelopen jaren is het de Taliban gelukt om met veel geweld en aanslagen een groter gebied te veroveren. "Nu de veiligheidssituatie in Afghanistan achteruitgaat, zie je dat vrouwenrechten weer erg kwetsbaar zijn", vertelt Koofi. "Enerzijds hebben we een samenleving waarin vrouwen meedoen, maar aan de andere kant is er ook veel geweld tegen vrouwen en dat wordt niet bestraft."

Vrouwen in Afghanistan kijken dan ook gespannen naar de vredesonderhandelingen in Doha. Ze zijn bang dat ze weer hun vrijheden moeten inleveren als er een deal komt en de Taliban gaat meeregeren. "Die angst is volkomen terecht", zegt Koofi. "Sinds de overheersing van de Taliban zijn vrouwen het slachtoffer geweest. Maar ik zal ervoor zorgen dat ze niet ook het slachtoffer worden van de vredesonderhandelingen. We werken aan een Afghanistan waarin iedereen gelijk is en gender geen rol meer speelt."