Verkrachting vaker gemeld bij politie, aantal aangiftes blijft achter
De politie krijgt meer meldingen binnen van verkrachtingen, maar het aantal aangiftes blijft achter. Het aantal rechtszaken en veroordelingen van daders blijft vrijwel gelijk. Dat blijkt uit cijfers die onderzoeksplatform Investico analyseerde en waar Trouw en De Groene Amsterdammer over schrijven.
"Wij zijn blij dat mensen de weg naar de politie beter weten te vinden", zegt Lidewijde van Lier, zeden-adviseur bij het bij de politie en al twintig jaar betrokken bij zedenzaken, in het NOS Radio 1 Journaal. "Maar in sommige gevallen concludeert de politie dat er geen strafbaar feit is gepleegd of dat er te weinig bewijs is."
Bewijslast
Uit cijfers van de politie blijkt dat in 2015 49 procent van de meldingen uitmondde in een aangifte. Vorig jaar daalde het aantal aangiftes naar 38 procent, schrijft Trouw.
Als iemand melding van verkrachting maakt bij de politie, leidt dit dus in de meeste gevallen niet tot een aangifte. Onbewuste ontmoediging kan hierin een rol spelen, concludeerde de Inspectie Justitie en Veiligheid onlangs. Van Lier: "Een slachtoffer kan altijd aangifte doen. Wij zijn zelfs verplicht dit altijd op te nemen."
We zeggen nooit: 'doe maar geen aangifte, want het heeft toch geen zin'.
Toch kunnen slachtoffers zich na een gesprek met politie beïnvloed voelen, omdat impliciet of expliciet over de slagingskans van een zaak wordt gesproken. "We zeggen nooit tegen een slachtoffer: 'doe maar geen aangifte, want het heeft geen zin'. Je gaat niet bij de zedenpolitie werken om het aanpakken van deze vorm van criminaliteit tegen te werken", zegt Van Lier daarover.
Eerder dit jaar sprak de NOS met een slachtoffer van verkrachting dat vertelde dat de politie haar liet twijfelen over aangifte. Ze vertelde dat ze na een eerste gesprek met de politie dacht: is het wel een goed idee? De vrouw werd verteld dat ze echt zeker van haar zaak moest zijn voordat ze aangifte deed.
