Luuk van 11 kreeg een eetstoornis in coronatijd, en hij is niet de enige
"In mijn hoofd was ik nog steeds te dik, maar het was de anorexia die dat tegen mij zei." De 11-jarige Luuk is een van de kinderen die de afgelopen tijd een eetstoornis ontwikkelde.
Sinds de 'intelligente lockdown' lijkt er een toename van het aantal kinderen met zo'n eetstoornis te zijn, zegt kinderarts Annemarie van Bellegem van het Amsterdam UMC. "Als er angst is in de omgeving, dan is het logisch dat je grip probeert te houden en controle probeert te pakken op dingen waar je wel wat over te zeggen hebt, zoals eten en bewegen." Als je daar gevoelig voor bent, kunnen dit triggers zijn om een eetstoornis te ontwikkelen, zegt Van Bellegem.
Nu volgt Luuk een streng eetschema dat in het ziekenhuis voor hem is opgesteld. Hij vindt het soms moeilijk om zich eraan te houden. Een bakje aardbeien leeg eten is voor hem een flinke opgave, zegt hij tegen het NOS Jeugdjournaal. "Als je jezelf al te dik vindt, nou ja, die anorexia vindt mij te dik, dan is eten nog lastiger."
Om aan te sterken volgt hij het schema toch netjes. Zijn ouders eten met hem mee, zodat hij het niet alleen hoeft te doen. Juist die steun uit de omgeving is belangrijk voor patiënten met een eetstoornis, blijkt uit onderzoek. Ondervraagden uit de Verenigde Staten en Nederland ervoeren tijdens de coronalockdown een toename van klachten en veel onzekerheid. Maar, ontdekten de onderzoekers, tegelijkertijd voelden zij zich ook meer gemotiveerd om beter te worden door steun van familie.
Bij Luuk begon de eetstoornis als iets onschuldigs. "Ik vond mezelf een beetje te zwaar, een beetje te dik. Dus ik wilde gaan afvallen om er gespierd uit te zien. Toen ben ik eigenlijk steeds meer gaan sporten en steeds minder gaan eten." De moeder van Daan zag het in eerste instantie als een gezonde nieuwe gewoonte. Toch ging het mis.
"Toen de coronatijd kwam met de maatregelen, en we thuis kwamen te zitten, is het echt in een stroomversnelling gegaan", vertelt Luuk. Cardiotraining bij de fysio, taekwondo en freerunnen, de sporten die hij deed, vielen weg. Om toch te kunnen sporten zocht hij naar trainingsvideo's op internet. Soms deed hij er wel zeven op een dag. Luuk trainde hard en wilde er uiteindelijk net zo gespierd uitzien als de mensen in de trainingsvideo's.
Deskundigen zien dat kinderen hun fitnesshelden op YouTube en Instagram willen imiteren en ook een sixpack willen. Maar kinderarts Van Bellegem waarschuwt: "Als je als kind op jonge leeftijd al extreem veel gaat sporten, kun je bijna alle energie die je lichaam nodig heeft verbruiken. Daarom maak ik me zorgen om kinderen die al bezig zijn met het trainen voor een sixpack, want als je daar zoveel energie in steekt, kan het zijn dat je stopt met groeien."
Hartslag laag
Voor Luuk was het flink schrikken toen de kinderarts hem vertelde dat hij anorexia heeft. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek dat door extreem te sporten en bijna niet te eten, zijn hartslag laag was. Ook zijn nieren waren het al aan het begeven. "Ik geloofde ze niet, want ik dacht dat ik nog steeds te dik was."
Hij is nu bezig met het herstel van anorexia. Luuk zit lekkerder in zijn vel en is niet meer duizelig als hij opstaat. Hij wil andere kinderen vertellen dat ze niet alles moeten geloven op internet over wat gezond is en wat ongezond. "En ik wil zeggen tegen die jongens, laat niet al het eten weg, zorg dat je genoeg binnenkrijgt, want anders gaat het mis."
