Sydney 2000: 25 olympische plakken, waarvan maar liefst 12 goud
Zijn er ooit Olympische Spelen afgesloten zonder dat de woorden 'the best Games ever' door het stadion schalden? Het onverholen compliment wordt keer op keer weer van stal gehaald, waardoor de denkbeeldige schouderklop inmiddels flink aan kracht heeft ingeboet.
Sprekend vanuit Nederlands perspectief schiet er ondertussen wel degelijk één editie bovenuit. De Zomerspelen van 2000 in Sydney staan nog altijd in de boeken als de succesvolste voor de Oranje-afvaardiging. Maar liefst 25 medailles gingen er mee terug in de koffers, waarvan twaalf - een record - van goud.
Vanmiddag staat Studio Sport Archief - van 16.00 tot 17.55 uur op NPO 1 en NOS.nl - geheel in het teken van Neerlands 'best Games ever'.
Zwemster Inge de Bruijn en wielrenster Leontien Zijlaard-Van Moorsel ontpopten zich in Australië tot de grote gouddelvers van de Oranje-equipe met ieder drie medailles van de mooiste soort.
Motivatieproblemen hadden De Bruijn kwalificatie voor de Spelen van 1996 in Atlanta gekost, maar de Amerikaanse coach Paul Bergen had de Barendrechtse alsnog aan de praat gekregen. 'Down Under' schitterde De Bruijn met titels en wereldrecords op 50 en 100 meter vrije slag en de 100 meter vlinderslag.
Als beloning mocht 'Toppie joppie' De Bruijn de nationale driekleur het stadion binnendragen tijdens de sluitingsceremonie.
Zijlaard-Van Moorsel, een allroundster op de racefiets, had in de voorbije jaren de successen aaneen geregen, zowel op de weg als op de baan, maar een olympische trofee ontbrak nog in haar prijzenkast.
Die leemte werd in Sydney bijna optimaal weggewerkt. 'Tinus' snelde naar goud in de wegwedstrijd en in de tijdrit, was op de baan de beste achtervolgster en hield aan de puntenkoers zilver over.
Pieter van den Hoogenband deed bij de mannen de omvangrijkste duit in het zakje. Op de 100 meter vrije slag hield hij hoogstpersoonlijk tweevoudig wereldkampioen Aleksandr Popov van zijn derde olympische triomf op rij af en op de dubbele afstand bezorgde hij het thuispubliek een kater door torenhoge favoriet Ian Thorpe af te troeven.
Duitse hegemonie ten einde
Voor Anky van Grunsven kwam de gouden droom uit. Na een handvol zilver en een bronzen onderscheiding lag er eindelijk een olympische hoofdprijs klaar voor de dressuuramazone, die de Nederlandse vlaggendraagster was bij de openingsceremonie. Gezeten op de legendarische Bonfire doorbrak de Brabantse in het individuele toernooi de jarenlange Duitse hegemonie.
Maar er was nog meer succes te paard. Jeroen Dubbeldam (met De Sjiem) en Albert Voorn (Lando) verrasten in het springtoernooi door respectievelijk de titel en het zilver voor zich op te eisen.
Op de tatami onttrok Mark Huizinga zich op bewonderenswaardige wijze aan de Nederlandse judomalaise. Na het brons van vier jaar eerder vocht hij zich in Sydney naar goud in de klasse tot 90 kilogram.
Strubbelingen
Miraculeus was de triomftocht - al mag die nauwelijks zo heten - van de hockeyers die als titelhouders in de poulefase dreigden achter te blijven. Dankzij een onverwachte nederlaag van Duitsland tegen Groot-Brittannië mocht de door interne strubbelingen geteisterde ploeg toch nog voor de prijzen gaan.
En die buitenkans lieten de Oranje-mannen, gecoacht door de huidige NOC*NSF-directeur Maurits Hendriks, niet liggen. Met dank aan een excellerende doelman Ronald Jansen en een met glans afscheid nemende Stephan Veen.