81-jarige leest na 77 jaar de oorlogsbrieven van zijn moeder
Aanvankelijk dacht hij dat het een misplaatste grap was. Maar begin dit jaar kreeg Harry Lezer (81) toch echt de brieven te lezen die zijn moeder in de Tweede Wereldoorlog had geschreven. "Een van de weinige tastbare herinneringen aan mijn moeder."
Lezer woont sinds 1951 in Australië. Begin dit jaar kreeg hij uit Nederland een bijzonder bericht, van een vrouw die zijn moeders brieven in bezit had. Zij had hem via sociale media weten op te sporen. De brieven kwamen uit de nalatenschap van haar familie.
Lezer geloofde het bericht in eerste instantie niet. "Ik dacht dat het een scam was", is te lezen op de site van Omrop Fryslân. Pas nadat de vrouw contact had opgenomen met zijn dochter, kreeg Lezer in de gaten dat het bericht oprecht was.
Zijn moeder schreef in de zomer van 1943 drie brieven, waarin ze kennissen vraagt om voedsel op te sturen voor haar zoontje Harry en haarzelf. Ze zit dan gevangen in de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam, in afwachting van deportatie. Harry Lezer zit op dat moment in de crèche ertegenover. Zijn vader is al eerder opgepakt en naar Westerbork gedeporteerd.
In haar laatste brief schrijft zijn moeder dat ze op weg is naar Westerbork, waar ook haar man zit. Op dinsdag 24 augustus 1943 worden vader en moeder Lezer naar Auschwitz gebracht, waar zij drie dagen later worden vermoord.
Harry Lezer wordt uit Amsterdam gesmokkeld en ondergebracht bij een familie in het Friese Haskerhorne. Daar overleeft hij de oorlog. Wie daarvoor precies verantwoordelijk waren en wie hem naar Friesland hebben gebracht, weet hij niet.
Dankbaar
Na de oorlog is Lezer naar Australië geëmigreerd. Hij woont er nog steeds. Lezer is zijn pleegfamilie dankbaar voor wat ze voor hem hebben gedaan. "Toen ik mijn pleegvader jaren later vroeg waarom hij dat allemaal had gedaan, antwoordde hij: 'Dat was mijn christelijke plicht.' Als ik daaraan terugdenk, word ik nog steeds emotioneel."
De vrouw die de brieven nog altijd in bezit heeft hoopt ze persoonlijk te kunnen overhandigen aan Lezer. Haar plan was om eind april naar Australië te reizen. Maar of dat onder de huidige omstandigheden door kan gaan, is de vraag.
Dokters raden Lezer zelf af om verre reizen te maken. "Dan zou ik misschien niet meer levend terugkomen, zeggen ze. Maar aan de andere kant zou ik dat niet eens erg vinden. Ik ben stapelgek op Friesland. Als ik daar sterf, is het goed."