Duizenden Nederlanders vast in het buitenland: 'We zijn aan ons lot overgelaten'
Grenzen die op slot zitten, reisorganisaties die de telefoon niet meer opnemen en een ambassade die weinig voor je kan doen. Het is de situatie waar tienduizenden Nederlandse reizigers op dit moment in zitten. De lijst met landen waar Nederlanders niet meer welkom zijn wordt steeds langer. Maar voor wie er al zit, is het bijna onmogelijk om weg te komen.
"Als je een Europees uiterlijk hebt, word je aangekeken of je besmet bent", zegt Nanook van der Linden vanuit de Filipijnen. "Je mag niet naar buiten, anders zeggen buurtbewoners dat ze de politie bellen."
Van der Linden zit met vier medestudenten vast in het Aziatische land. "We zijn verpleegkundigen in opleiding aan de Hogeschool Utrecht en zouden hier in een ziekenhuis stage komen lopen." Maar vlak na hun aankomst escaleerde de situatie rond het coronavirus. "Gisteravond kregen we berichtje van de ambassade dat we binnen 72 uur moesten vertrekken. Maar alle vluchten en boten zijn geannuleerd, dus we zitten vast op het eiland. We zijn aan ons lot overgelaten."
Ik voel me behoorlijk in de steek gelaten.
Ook in Guatemala zit een groep studenten vast. Annemijn Lamerigts is een van hen: "We kregen een bericht van de universiteit met het advies om terug te keren naar Nederland, maar vervolgens kregen we te horen dat de grenzen dichtgaan en alle vluchten worden gecanceld". Aan de ambassade hebben ze naar eigen zeggen niet veel. "Wij houden met de hele groep al het nieuws goed bij, we merken dat wij vaak beter op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen dan de mensen van de ambassade."
Meer reizigers hebben de ervaring dat ambassades niet veel kunnen doen, of soms zelfs onbereikbaar zijn. "Ik voel me behoorlijk in de steek gelaten", zegt Jolande Kole daarover uit Ecuador. "Het ministerie van Buitenlandse Zaken doet niks voor je. We komen hier gewoon niet weg."
Kole zit met haar man, zoon en diens vriendin vast in een hotel in het Zuid-Amerikaanse land. Ze zijn daar nog de enige gasten.
Ze mogen naar buiten om boodschappen te doen en moeten dan weer snel naar binnen. "We zijn gegijzeld door het coronavirus in Ecuador, we kunnen geen kant op." Al het openbaar vervoer ligt er plat en de vluchten die ze proberen te boeken worden steeds geannuleerd. "Waarom zegt de regering niet: 'Laten we een vliegtuig sturen en die mensen terughalen'? We voelen ons een vluchteling met een paspoort en een creditcard, maar die raakt op."
'Iemand had mij horen hoesten'
In Argentinië zitten Bastian en Rianne vast op een hotelkamer. Zij mogen helemaal niet naar buiten. "Iemand had mij horen hoesten en dus moeten we de komende tien dagen in quarantaine op onze hotelkamer", zegt Rianne. Of het stel na die tien dagen kan vertrekken is ook nog de vraag. "We hebben al gekeken naar vluchten, maar we zagen alleen opties via Australië waar we dagen over doen en die duizenden euro's kosten. Dat gaan we niet doen".
Dichter bij huis is het ook lastig thuiskomen, vooral voor mensen die met de auto op vakantie zijn. Elly (73) en Eddy (77) Scherbeijn reden met hun camper naar Portugal. De planning was om deze week weer terug naar Nederland te rijden, maar bij de Spaanse grens werden ze weggestuurd.
Ze kunnen voorlopig terecht op de camping waar ze stonden, maar ze maken zich zorgen over hun medicijnen: "We hebben alleen genoeg bij ons voor deze maand", zegt Elly. Als ze dus nog lang vastzitten, komen ze te kort. "Ik heb er vannacht niet van geslapen."
Auto moet achterblijven
Julia Brugman en haar vriend zitten vast met de auto in Armenië. "We wilden een lange reis maken en helemaal doorrijden naar Centraal-Azië. Toen we bij de grens met Rusland kwamen, hoorden we dat de grenzen dicht zijn." Het stel blijft voorlopig in een hostel in Armenië. "We zouden misschien nog via Moskou naar huis kunnen vliegen, maar we willen de auto niet zomaar achterlaten. Daar had de ambassade ook geen antwoord op."