Het meisje dat in 1945 koningin Wilhelmina een hand gaf
Bijna niemand wist in maart 1945 dat de koningin zou komen, er waren maar een paar mensen op de hoogte gebracht. De toen 9-jarige Diana de Baets woonde in het Belgische Maldegem, een dorp op twee kilometer van het Nederlandse grensdorp Eede. Het ligt op de route waarlangs de koningin komt, vanuit Brussel is ze op weg naar Zeeuws-Vlaanderen, in het bevrijde deel van Nederland.
Wilhelmina koos voor Eede omdat het dorp en de omgeving zo zwaar waren getroffen door geallieerde bombardementen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Bijna geen huis stond meer overeind.
Gisteren en vandaag zou Eede de terugkeer van de koningin na vijf jaar ballingschap in Londen herdenken. De lokale bevolking wilde de gebeurtenis naspelen, maar vanwege de corona-maatregelen is dit evenement uitgesteld.
Diana was er 75 jaar geleden bij en kan het zich allemaal nog goed herinneren. Het gezin De Baets met 10 kinderen was op de vlucht geslagen toen de Slag om de Schelde begon. Ze moesten eerst Eede verlaten, zaten een tijd in Sluis, daarna Knokke en uiteindelijk kwamen ze in Maldegem terecht, waar ze bleven wonen. Diana's vader was een Belg, haar moeder kwam uit Eede.
Diana's moeder was zwanger tijdens die omzwervingen. Er was een tekort aan alles, vooral aan voedsel. Toen ze in Knokke waren, ging de kleine Diana voor haar moeder bedelen bij de Canadese soldaten, die op het strand zaten. Haar moeder leerde Diana de zin: "un peut de lait pour un petit enfant, parce que ma mere est enceinte" (een beetje melk voor een klein kind, want mijn moeder is zwanger).
"Ik ging naar het strand en trok een Canadese soldaat aan zijn jasje, hij had rood haar, dat weet ik nog." Ze sprak tegen hem de zin uit die haar moeder haar had geleerd. En dat had effect, ze kreeg niet alleen de melk, maar ook een grote zak met levensmiddelen, snoep en sigaretten.
Zilvervos
En dan op 13 maart 1945 is er ineens een hoop reuring in Maldegem. Een militaire colonne rijdt het dorp in, al snel wordt duidelijk dat het om de koningin gaat die na haar ballingschap in Londen op weg is naar Nederland. In Maldegem verblijven veel Nederlanders, die net als het gezin De Baets op de vlucht zijn geslagen.
Wilhelmina neemt de tijd om de mensen te begroeten. "Ze was niet zo groot en had een zilvervos om haar nek. Mijn moeder spoorde me aan om de koningin een handje te geven." En dat doet ze dan ook. "Ik liep naar haar toe, trok aan de staart van de vos, die op haar rug hing, de koningin draaide zich om en zei tegen me: wat ben jij een flinke meid, ik ga beslist de groeten doen aan de prinsesjes! Mijn moeder was apetrots."
Daarna ging de stoet verder. "Ik ben op mijn fiets gesprongen en als een speer naar Eede gereden. Ik was er sneller dan de koningin." Door het niet geplande oponthoud in Maldegem, was de koningin een half uur later dan aangekondigd bij de Belgisch-Nederlandse grens.
Meelstreep
"Samen met mijn nichtje rende ik naar voren en wurmde me door de mensenmassa heen totdat ik vooraan stond. De koningin had net de meelstreep gepasseerd." Omdat er in de weide omtrek geen krijt te vinden was, werd de grens gemarkeerd met tarwemeel.
Bekijk hier Diana zich naar voren dringt om de koningin beter te kunnen zien:
Haar ontmoeting met de koningin kreeg nog een staartje. "In 1969 stonden ineens twee mannen bij mijn bureau op het kantoor waar ik werkte. Of ik de vrouw was die als jong meisje koningin Wilhelmina een handje had gegeven. Ze vroegen of ik mee wilde doen aan een tv-programma, en zo kwam ik terecht in Eén van de Acht met Mies Bouwman. Ik trad op in een quizvraag: wie van deze acht vrouwen heeft koningin Wilhelmina een handje gegeven?"
De gebeurtenis heeft grote indruk gemaakt op Diana. Ze woont al heel lang in België, maar ze voelt zich nog steeds Hollandse en ze is gek op het Nederlandse koningshuis. "Dat komt ook door de oorlog, ik volg alles wat ze doen".