Geflankeerd door Taylor en Van Persie geniet 'Barney' nog eenmaal van zijn ‘Army’

• Thierry Boon

  redacteur Sport

Pling. De deuren van de medewerkerslift in concert- en evenementenzaal AFAS Live gaan open. Er staan vier mannen die wat verward naar buiten kijken. "Ray, which side?", vraagt de kleinste man van het stel.

Een ander, gehuld in een Hawaï-blouse, begint ineens te schaterlachen. Een man in een oranje shirt blijft kalm, geeft een bebrilde man met een baard een tikje en wijst een kant op. De vier luisteren naar de namen Phil Taylor, Wayne Mardle, Martin Adams en Raymond van Barneveld.

"Sorry, mag ik er even door? Er komen nog wat vrienden van me aan." Robin van Persie baant zich plots een weg door het personeel bij de achteringang. De topscorer aller tijden van Oranje begroet vervolgens een groep mannen met grijze pruiken en oranje brillen.

Even verderop zoeken twee veteranen het toilet en dat verloopt niet heel soepel. Voor dartsiconen Bobby George (74) en Richie Burnett (53) zijn de trappen een zware opgave. De twee zijn niet erg goed meer ter been.

Een etage hoger staan BN'ers de massaal aanwezige pers te woord. Voormalig pornoster Bobbi Eden is er, net als oud-voetballer Rafael van der Vaart, even vrolijk als altijd. "Gezellig", roept kickbokskampioen Rico Verhoeven als hij de ruimte binnenstapt.

'Barney' is er stil van

Ze zijn allemaal gekomen voor hem, de inmiddels 52-jarige Raymond van Barneveld. De man die darts in Nederland groot maakte, krijgt zijn afscheid voor zo'n drieduizend leden van het 'Barney Army' en heeft daarvoor veel (oud-)darters en bekende Nederlanders uitgenodigd.

"Ik ben er eigenlijk stil van", zegt een trotse Van Barneveld, om vervolgens - zoals iedereen van hem gewend is - uitgebreid het woord te nemen. "Weet je, normaal zie ik overal tegenop, maar ik voel me nu ik gestopt ben al veel beter. Ik laat het lekker op me afkomen."

Met zijn handen in zijn zakken en ondertussen kauwend op een dropje, zegt hij: "Kijk, eigenlijk wilde ik wel door tot mijn 55ste en zag ik dit gedwongen afscheid niet aankomen. Sommige mensen zullen blijven roepen dat het een smoesje van me is, maar geloof me: diabetes heeft mijn carrière verwoest. Ik zie daardoor slecht, heb last van koude handen en dat komt mijn spel niet ten goede."

Van Persie: 'Soms zegt Raymond te veel'

Het maakt Van Persie allemaal niet veel uit. Voor hem is Van Barneveld een grote held. "Als klein jochie zat ik voor de buis toen hij in 1998 wereldkampioen werd. Vanaf dat moment was ik fan. Het is natuurlijk een prachtig verhaal: van postbode tot wereldkampioen."

De voormalig voetballer kwam, toen hij in Engeland voor Arsenal en later Manchester United speelde, regelmatig kijken naar 'Barney'.

"Ik heb hem door de jaren heen steeds beter leren kennen. Raymond is een geweldige gozer. Soms zegt-ie misschien te veel. Je hoeft niet altijd alles te zeggen. Maar tegelijkertijd is dat ook mooi. Dat is 'Barney', dat is hoe hij is."

Op de schermen in de zaal worden boodschappen getoond van prominenten. Jelle Klaassen, die van Van Barneveld de WK-finale in 2006 won, heeft wat geschreven, maar ook zijn Haagse vrienden, zijn manager Jaco van Bodegom en Klaas-Jan Huntelaar, ook een groot dartsfan.

Vader Van Barneveld tussen het bier en de bitterballen

Dan is het tijd voor de opkomst. Van Barneveld gaat dubbelen met Van Persie.

Op het moment dat de eerste tonen van 'Eye of the Tiger' klinken, jarenlang het opkomstnummer van Van Barneveld, gaan veel fans op de tafels staan om hun helden zo goed mogelijk te kunnen zien. "Zitten!", schreeuwt een oudere man in een leren jack. Het blijkt de vader van Van Barneveld te zijn.

Vervolgens kijkt Rob van Barneveld ontspannen naar het podium. Op tafel staan biertjes en bitterballen. "Nou, dan zit je hier en dan zie je dus dat er een paar duizend mensen speciaal voor Ray hierheen zijn gekomen. Dan krijg je natuurlijk wel een heel apart gevoel van binnen. Hij is op zijn zeventiende begonnen en is nu 52. Ik vind dat-ie wel trots mag zijn op zichzelf. Hij heeft toch wel iets neergezet."

Volgens vader Van Barneveld krijgt zijn zoon, nu hij gestopt is, een hoop innerlijke rust terug. "De spanning is weg en zijn masker kan af. Je merkt nu al echt dat er kilo's van hem af zijn gevallen."

"Het afgelopen jaar was natuurlijk een drama. Voor hem, maar ook voor ons. En dat terwijl Raymond normaal heel anders is. Op het podium lijkt het een saaie man, maar niemand weet dat hij met vrienden echt een lolbroek is."

De apotheose

Op het podium dubbelen de oud-darters samen met de BN'ers. De fans in de zaal laten zich het bier goed smaken, op het podium wordt veel lol gemaakt.

Taylor daagt Verhoeven een keer uit, Burnett haalt zijn kunstgebit plots uit zijn mond, Bobbi Eden weet ineens de roos te raken en George gooit een pijl boven het bord. Om de pakweg vijf minuten klinkt het 'Barney Army, Barney Army' vanuit het publiek.

De paden tussen de biertafels in de zaal zijn inmiddels veranderd in kleine slootjes pils en na een optreden van de DJ's Charly Lownoise & Mental Theo is het kwik in de zaal aardig gestegen. In een lucht van bier en zweet gaat de avond richting apotheose.

Het koppel Van Barneveld/Van Persie heeft de finale gehaald en speelt daarin tegen Burnett en Verhoeven. 'Barney' en 'RVP' kijken snel tegen een 1-0 achterstand aan, maar ze komen sterk terug en met de eerste wedstrijdpijl weet Van Barneveld de wedstrijd en daarmee het mini-toernooi te winnen. Bier vliegt door de lucht.

Dan zit de lange loopbaan van de voormalig postbode uit Den Haag er echt op. Bij zijn afscheidsspeech krijgt Van Barneveld even een brok in zijn keel. "Weet je, als jongen van veertien was ik heel onzeker. Totdat ik drie pijltjes in mijn hand kreeg. En mijn oma zei altijd tegen me dat als je in jezelf gelooft, je alles kunt bereiken. Ik houd van jullie!"

Op de schouders van Verhoeven, Van der Vaart en Van Persie neemt Van Barneveld al rappend afscheid van zijn 'Barney Army'. "We gaan 180 linkerbaan, zuig daar maar een puntje aan", knalt het uit de boxen.