'Voor mij voelt het alsof de Davis Cup is overleden'
Te vaak lege tribunes, wedstrijden tot diep in de nacht, klagende tennissers en zelfs een slecht functionerende website en app. De kritiek op de nieuwe opzet van de Davis Cup was afgelopen week niet van de lucht. Heeft het gerenoveerde toernooi toekomst? De kenners zijn niet eensgezind.
Achttien landen, een finaletoernooi van een week op één locatie, een groepsfase gevolgd door een knock-outschema en 750.000 euro startgeld per land. Het zijn veranderingen die de Davis Cup weer aantrekkelijker moeten maken.
Paul Haarhuis, die als captain van Nederland in Madrid aanwezig was, vindt dat de nieuwe opzet zich heeft bewezen. "We hebben een mooi evenement gezien dat jaren meekan, maar de kinderziektes moeten er wel uit", vatte hij het door Spanje gewonnen toernooi samen.
Bogtstra: 'Davis Cup is overleden'
Voormalig captain Tjerk Bogtstra is een heel andere mening toegedaan. "Voor mij voelt het alsof de Davis Cup is overleden. Je krijgt er nu een heel ander gevoel bij", aldus de tenniscoach die tussen 2001 en 2006 het Nederlandse mannenteam onder zijn hoede had.
"Davis Cup staat normaal gesproken voor hectiek, met volle tribunes en een rumoerig publiek. Nu had alleen Spanje het thuisvoordeel, dat is sowieso vreemd."
"Er waren veel wedstrijden waarbij er nauwelijks toeschouwers waren. Met alle respect, maar als Spanjaard ga je niet naar Madrid om naar Nederland-Kazachstan te kijken", aldus Bogtstra.
Desolate sfeer
Haarhuis beaamt dat de lege tribunes in Caja Mágica (de magische doos), zoals het Madrileense sportcomplex wordt genoemd, soms voor een desolate sfeer zorgden.
"Tegen Kazachstan zaten er weinig mensen op de tribune, terwijl er ruimte is voor 3.000 mensen. Als de wedstrijd in Nederland of in Kazachstan was gespeeld, dan hadden de tribunes vol gezeten", zegt Haarhuis.
Naast lege tribunes bleek het speelschema een groot probleem tijdens het toernooi. Wedstrijden duurden soms zo lang dat spelers, fans, medewerkers en journalisten tot na vier uur 's nachts moesten blijven zitten.
"Er was een beperkt aantal stadions (drie, red.), daardoor kwam het schema soms in de knel", legt Haarhuis uit. "Een wedstrijd tussen de Verenigde Staten en Italië was rond vier uur 's nachts afgelopen. Daar zit niemand op te wachten en het is niet goed voor het toernooi."
Bogtstra: "Ik vind het niet normaal dat wedstrijden tot vier uur 's nachts duren. Het gaat ook om geld, dat weet ik ook wel. Maar dit is toch geen Davis Cup? Ik vind het doodzonde dat ze zo'n toernooi, dat al meer dan honderd jaar bestaat, zo overboord hebben gegooid."
'Geen vooruitgang voor het tennis'
En dan speelt er nog een conflict op de achtergrond, waarbij de ATP (de organisatie die het mannentennis vertegenwoordigt) en de internationale tennisfederatie ITF (die de Davis Cup organiseert) lijnrecht tegenover elkaar staan. De ATP houdt in januari zijn eigen landentoernooi als opmaat naar de Australian Open.
Bogtstra: "De Davis Cup en ATP Cup zouden moeten samengaan, maar raken nu met die twee toernooien juist verder van elkaar verwijderd. Voor mijn gevoel is dit geen vooruitgang voor de mondiale tennissport."
Bekijk hieronder de beslissende klappen van de Davis Cup-finale tussen Spanje en Canada:
