Drenkeling Watersnoodramp alsnog geïdentificeerd: 'Leegte wordt opgevuld'
Een lichaam dat in 1953 op Terschelling was aangespoeld, is na 66 jaar alsnog geïdentificeerd. Door een dna-match is duidelijk geworden dat het gaat om Andries Penning, kapitein van de kustvaarder Westland.
Het schip van Penning, met zeven opvarenden, verging op 1 februari in de nacht van de Watersnoodramp op de Noordzee. De bemanning was op weg van Duitsland naar Engeland. Drie maanden later spoelde een lichaam aan op Terschelling. Dat werd daarna als onbekend persoon begraven op het eiland in graf O-2.
Het balletje kwam aan het rollen door kleindochter Mariëlle Penning, die vorig jaar besloot achter het verhaal van haar opa aan te gaan. Ze wist alleen maar dat haar grootvader met zijn schip was vergaan, maar waar dat precies was gebeurd, was onduidelijk. Pas in 1994 werd het wrak voor Terschelling gevonden. "Daar hebben dus heel veel jaren tussen gezeten. Dat was de enige informatie die ik had."
Toeval
Ze ontdekte dat er een stuk van het schip in het Wrakkenmuseum op het Waddeneiland te zien was. Daar ging ze in september vorig jaar naartoe. "Heel toevallig was er op dat moment ook een Belgische dame op Terschelling. Dat is de dochter van de eerste machinist, die ook was omgekomen. Toen ik hoorde dat ze daar was, hebben we kennisgemaakt. En daar ben ik nog steeds heel blij om."
Pas afgelopen zomer kwam er schot in de zaak, toen de Belgische op bezoek was bij de ouders van Mariëlle. Ze vertelde dat ze erachter was gekomen dat er lichamen waren aangespoeld in 1953. De vrouw besloot toen dna af te staan, maar er kwam geen match. "Toen dacht ik: dat is wel heel interessant", vertelt Mariëlle. "Ik heb daarop het coldcaseteam in Rotterdam gebeld, die daarna bij mijn vader dna kwamen afnemen."
Een tijd geleden kregen ze uitsluitsel: er was een match. En dat maakt indruk. "Het is zeer bijzonder, vooral voor mijn vader. Hij kan nu iets afsluiten. Een bepaalde leegte kan worden opgevuld. Hij was twee jaar toen zijn vader verdronk en heeft dus eigenlijk geen herinneringen. Het is wel heel mooi dat hij het op deze manier kan afsluiten."
De familie gaat nu aan de slag om een mooie gedenksteen te maken. "Ik ben anderhalf jaar bezig geweest om dit allemaal uit te zoeken. De komende weken gaan we plannen maken om het graf te bezoeken, maar het is nu nog vrij nieuw voor ons."
Bekijk hier een terugblik op de Watersnoodramp van 1953.
