Eerste exoplaneet met waterdamp ontdekt in 'bewoonbare' zone

Voor het eerst hebben astronomen waterdamp ontdekt op een exoplaneet in een 'bewoonbare' zone, met gematigde temperaturen. Volgens NASA is de vondst van waterdamp uniek, al zegt de organisatie dat verder onderzoek noodzakelijk is.

Exoplaneten bevinden zich buiten ons zonnestelsel en draaien om een andere ster dan de zon. De exoplaneet heeft de naam K2-18b en ligt op 110 lichtjaren van de aarde. De planeet is acht keer zwaarder en twee keer groter dan onze planeet. De Kepler-telescoop van NASA, die eerder al drieduizend exoplaneten vond, ontdekte deze planeet vier jaar geleden.

De waterdamp is ontdekt door astronomen van het Centre for Space Exochemistry in Londen. Die gebruikten archiefgegevens van NASA-telescoop Hubble, waarna ze algoritmen ontwikkelden die uiteindelijk moleculen van waterdamp konden opsporen.

Bewoonbare zone, maar 'niet direct een tweede aarde'

De K2-18b ligt in een zogenoemde bewoonbare zone. Dat betekent dat de temperatuur op de exoplaneet het bestaan van vloeibaar water toelaat. Daardoor is leven, zoals we dat op aarde kennen, in theorie mogelijk.

Maar dat betekent niet dat de exoplaneet meteen als leefbaar kan worden beschouwd. "Het is niet zo dat als je water vindt, ergens per definitie leven is. Volgens het onderzoek is er namelijk ook veel waterstofgas aanwezig, en dat is uiterst brandbaar hier op aarde", zegt sterrenkundige Lucas Ellerbroek. "Dat laat wel zien dat het niet echt een leefbare plek is. Bovendien is de planeet veel zwaarder dan onze planeet. Het is dan ook niet direct een tweede aarde."

In onderstaande video legt NASA stap voor stap uit wat de ontdekking precies inhoudt:

De sterrenkundige noemt het een bijzondere ontdekking binnen het vakgebied. "Het is een stapje verder op zoek naar een planeet waar leven mogelijk is", zegt Ellerbroek. "Maar zo'n planeet vind je niet van de een op de andere dag."

Wel moeten er bij het onderzoek een aantal kanttekeningen worden geplaatst, vindt Ellerbroek. "De onderzoekers werken echt op de grenzen van de mogelijkheden van de telescoop. De data vertonen veel ruis, dus ik zou het graag met een grotere telescoop willen bekijken", vertelt hij. "En er is zeker extra bevestiging nodig om deze ontdekking hard te maken."