'Eén loket moet gevluchte artsen snel aan het werk helpen in Nederland'
Er moet één loket komen voor naar Nederland gevluchte artsen en tandartsen, zodat zij sneller dan nu aan het werk kunnen in de gezondheidszorg. Daarvoor pleit het UAF, de organisatie voor vluchtelingenstudenten, die zegt dat in het huidige systeem kennis en geld verkwist worden. "Een traject dat normaal twee jaar kan duren, duurt in de praktijk vaak twee keer zo lang", aldus UAF-directeur Mardjan Seighali.
Zij roept de zorgsector en de betrokken ministeries op om beter samen te werken. Eén loket zou vraag en aanbod veel beter kunnen stroomlijnen, meent het UAF. Bij het loket moeten de medici praktische adviezen en begeleiding krijgen.
Erkende asielzoekers die in Nederland als arts of tandarts aan de slag willen, moeten eerst aan de hier geldende eisen voldoen. Dat moeten zij zelf regelen, maar in de praktijk blijkt het niet mee te vallen om de weg te vinden. Door de bureaucratie, de onbekendheid met het Nederlandse zorgsysteem, het opleidingsaanbod en de arbeidsmarkt gaat volgens het UAF onnodig veel tijd verloren.
Het UAF ondersteunt medici en apothekers die hier aan het werk willen. Het afgelopen jaar heeft de organisatie onder anderen 185 artsen, tandartsen en farmaceuten uit Syrië geholpen. Het UAF helpt ze bijvoorbeeld met het vinden van een plek om de taal te leren, extra kennis op te doen of een lening te krijgen.
Succesverhaal
Iemand die snel een plek vond, is Ahmed al Hasan (35). In Syrië werkte hij na een 6-jarige opleiding als schoolarts en in Libië op de spoedeisende hulp. Hij vluchtte in 2014 naar Nederland. Hasan zag een advertentie voor arts-assistenten in het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL), dat een groot tekort aan arts-assistenten heeft.
Inmiddels is hij begonnen aan een specialisatie tot reumatoloog. Het ziekenhuis in Leeuwarden was zo enthousiast over ervaring met Hasan, dat er inmiddels drie andere Syrische arts-assistenten aan het werk zijn. Jelle Prins, decaan van de MCL Academie, ondersteunt de oproep van het UAF voor een loket dan ook hartgrondig.
Het snelle succes van Hasan is uitzonderlijk, volgens UAF-directeur Seighali. Ze kent talloze voorbeelden van artsen, apothekers en tandartsen die graag aan het werk willen, maar veel obstakels tegenkomen. Hasan had het 'geluk' dat hij vóór de grote toename van het aantal vluchtelingen uit Syrië al naar Nederland kwam. Daardoor kon hij relatief snel de asielprocedure doorlopen en waren de wachttijden voor woningen en taallessen niet al te lang. Dat is nu wel anders.
Negen jaar wachten
Iemand die veel langer moet wachten is de Syrische chirurg Belal Alrefai (32). Hij deed zijn artsenopleiding in Sudan en werkte daar ruim een jaar als chirurg. Maar het werd te gevaarlijk om in Sudan te blijven en naar Syrië kon hij niet meer terug. In 2015 vluchtte Alrefai met zijn zwangere vrouw naar Nederland. Hun eerste jaar hier moesten ze verhuizen van het ene crisis-opvangcentrum naar het andere. Het was de tijd dat er gymzalen met bedden werden ingericht, omdat de asielzoekerscentra overvol waren.
Pas na meer dan een jaar kreeg hij een vluchtelingenstatus. Vervolgens duurde het nog maanden voordat hij naar zijn nieuwe woonplaats Dordrecht kon verhuizen. Daar was de wachttijd voor Nederlandse taalles meer dan een half jaar. Op dit moment volgt Belal drie dagen in de week een taalcursus aan de Erasmus Universiteit, in de hoop dat zijn Nederlands goed genoeg wordt om aan de toelatingsprocedure mee te mogen doen.
Hem wacht nog een traject van mogelijk 5 jaar, als hij tenminste zijn taaldiploma haalt. Hij is dan 9 jaar in Nederland en kan dan eindelijk zijn wens om als chirurg weer aan het werk te gaan uit laten komen.
Het Medisch Centrum Leeuwarden is tot nu toe het enige ziekenhuis met zo'n speciaal traject. Rami Alfaouri is vluchteling met een medische achtergrond en werd in Leeuwarden met open armen ontvangen:
