Groenewegen na tweede plaats: 'Misschien langer moeten wachten'

Net geen tweede ritzege voor Dylan Groenewegen in de Tour de France van dit jaar. De sprinter van Jumbo-Visma wordt in de elfde etappe op de streep met een banddikte geklopt door de Australiër Caleb Ewan, die in de laatste meters uit het wiel van zijn Nederlandse rivaal weet te komen.

"Ook dat is sprinten, ook dat is wielersport: je verliest meer dan je wint, maar ik houd er nog steeds niet van", kijkt Groenewegen, eerder wel de snelste in de zevende etappe, teleurgesteld terug. "Of ik nou te vroeg aanging of dat Ewan uit mijn kielzog komt... Ik weet ook niet waar hij zat."

Jumbo-Visma leek de touwtjes prima in handen te hebben op weg naar de streep in Toulouse, maar uiteindelijk verschenen de laatste troeven van het sprinttreintje net even te vroeg op kop. "Het is mijn keuze om vroeg te beginnen", pareert Groenewegen. "Dat vind ik fijn. Maar ik voelde ook dat Mike (Teunissen, red.) hem niet langer kon doortrekken, want hij reed best een tijd op kop."

Daardoor moest Groenewegen de sprint al vroeg inzetten, en dat met de wind op kop. "Ik wist dat het vrij vroeg was. Maar als ik wacht komt de rest er misschien overheen. Nu kom ik net een paar millimeter tekort. Of het een grote fout was... Misschien had ik langer moeten wachten. Maar als Ewan dan aangaat, ben ik ook verloren."

Geen Playstation

"We kwamen net even een half mannetje tekort", beaamt Teunissen, de laatste man in de lead-out van Jumbo-Visma. "Ik moest net iets te vroeg beginnen, met de wind op kop. Ik kon niet langer dan ik nu heb gedaan. Als ik 100 meter langer kan, komt het goed."

Groenewegen zag zich nu gedwongen al ruim voor de meet de sprint aan te gaan. "250 meter met wind op de kop, dat kan zelfs Dylan niet aan. Ik was er al bang voor toen hij ging. Je zag dat Ewan meer op snelheid kwam, omdat hij in het zog zat. Als Dylan iets later kan aangaan, komt-ie er waarschijnlijk niet meer overheen. Maar ja, het is geen Playstation, hè?"

Ewan profiteert van baanverleden

Ewan op zijn beurt was als een kind zo blij. "Eerlijk gezegd kan ik het niet geloven. Ik kwam in de laatste vier sprints al in de buurt. Ik wist dat als alles volgens plan zou gaan, ik de snelste kon zijn. Dat heb ik laten zien."

De aanpak die hem naar zijn eerste ritzege in de Tourzege kon leiden, was duidelijk. "Ik moest het goede wiel pakken. Groenewegen had een sterke lead-out, dus ik moest zijn wiel hebben."

Ewan had niet meteen de indruk dat Groenewegen te vroeg aanging. "Nee, als één renner zijn sprint kan doortrekken, is hij het. Ik liet een klein gaatje vallen en sprong toen in de slipstream naar 'm toe waardoor ik 'm nog redelijk snel voorbij kon. Dat heb ik op de baan geleerd. Ik heb als junior veel op de baan gereden. Daar had ik nu profijt van."

"Dit is de enige race waarvan ik als kind droomde om hem te winnen. De Tour was altijd ver weg in Australië. Iets wat je op tv bekeek. Dat ik hier ben, is al prachtig. Een etappe winnen is echt een droom die uitkomt."