Onderzoek naar tientallen dode grijze walvissen in VS

Dit jaar zijn al zeventig dode grijze walvissen aangespoeld aan de westkust van de Verenigde Staten. Dat zijn er veel meer dan normaal. Veel van de dieren zijn opvallend mager en ondervoed.

Deskundigen denken dat het werkelijke aantal dode walvissen veel hoger ligt. Meestal zinken kadavers of spoelen ze aan in afgelegen kustgebieden waar ze niet worden gevonden.

Normaal spoelen aan de Amerikaanse westkust jaarlijks zo'n 35 grijze walvissen aan. Na vijf maanden is dus nu al sprake van het dubbele aantal. "De kans bestaat dat de walvissen tijdens het laatste voedingsseizoen in het Noordpoolgebied niet genoeg hebben kunnen eten", denkt een woordvoerder van de National Oceanic and Atmospheric Administration.

De grijze walvis brengt de zomers etend door in het Noordpoolgebied, voor hij de 16.000 kilometer lange tocht naar de kust van Mexico aflegt om te gaan overwinteren. Op hun reis heen en terug eten ze vlokreeften, kleine garnaalachtige dieren die op de bodem van de zee leven. Bij terugkomst in de lente zijn ze vrijwel altijd afgevallen door de reis, maar niet ondervoed.

Minder dik

Volgens onderzoekers worden er minder kalveren geboren als het ijs in de Beringstraat tussen Alaska en Rusland lang blijft liggen. De walvissen hebben dan minder tijd om zich te voeden en zijn daardoor minder dik als ze aan de reis naar Mexico beginnen.

Maar vorig jaar was het ongebruikelijk warm in de Beringstraat en toch is er sprake van een grote walvissterfte. Wetenschappers denken dat er door het smeltende zee-ijs veel minder algen zijn, die weer de belangrijkste voedselbron van vlokreeften vormen. De vlokreeften zouden daarom verder naar het noorden zijn getrokken.

Op zoek naar voedsel zijn dit jaar ook grijze walvissen aangetroffen in gebieden waar ze niet eerder zijn gezien, zoals in de buurt van San Francisco. Vier van de tien dode grijze walvissen die daar zijn gevonden, zijn gedood door aanvaringen met schepen.