Ligthart maakt pas op de plaats na jaar vol ellende
Pim Ligthart kan gepassioneerd praten over zijn vak. De 30-jarige Noord-Hollander is profwielrenner en dat is volgens hem het mooiste beroep van de wereld. Maar hoe mooi ook, op de fiets maak je soms ook veel ellende mee. En Ligthart heeft daarvan nu net even te veel meegemaakt. Reden om de fiets voor nu even te laten staan.
De ellende begint in juli van het vorige jaar. Ligthart valt, in de Ronde van Luxemburg. Met 70 kilometer per uur. Hij mist op een haar een boom, maar klapt wel tegen een hek met prikkeldraad aan. Langdurig revalideren is het gevolg.
Vervolgens gaat het thuis even heel erg mis. Zijn vriendin Noortje wordt opgenomen met hartproblemen. Weken ligt ze in het ziekenhuis. Kantje boord is het zelfs, maar ze vecht zich erdoorheen.
Na een zwaar en moeilijk half jaar lijkt voor Ligthart in maart de zon weer te schijnen. Na vier jaar zonder profzege is hij plots de beste in de Ronde van Drenthe. En wat nog mooier is: zijn vriend en trainingsmaatje Robbert de Greef eindigt als tweede.
Na afloop vloeien bij de winnaar de tranen rijkelijk. De zorgvuldig weggestopte kopzorgen van de voorbije maanden over het welzijn van zijn vriendin komen op dit moment van glorie nadrukkelijk bovendrijven.
Het leven lacht Ligthart weer toe en de renner van Direct Energie staat te popelen om in het Vlaamse voorjaar zijn kopman Niki Terpstra bij te staan.
Maar het leven slaat hem twee weken later weer snoeihard in het gezicht. Vriend en trainingsmaat De Greef krijgt in de Omloop van de Braakman een hartaanval. Urenlang wordt hij gereanimeerd. Enkele weken later vecht de Nederlander nog altijd voor zijn leven.
Toch start Ligthart een dag later in Gent-Wevelgem. 's Ochtends bij de ploegenpresentatie barst hij in tranen uit. "Toen hield ik het niet meer", vertelt hij. "Het is zo moeilijk als zo'n jongen voor zijn leven aan het vechten is."
Een week later, in de Ronde van Vlaanderen, ziet Ligthart vlak voor zich zijn kopman Terpstra tegen het wegdek knallen. De winnaar van Vlaanderens Mooiste van vorig jaar is even buiten bewustzijn. Zijn knecht staat erbij met de paniek in zijn ogen.
Ligthart rijdt in de week die volgt geen koers meer uit. Na alle malheur heeft ook hij rust nodig. Alle pijn, pech en verdriet moeten verwerkt worden. Zijn ploeg, die overigens niet aan de start staat in de Amstel Gold Race dit weekend, staat hem daarin bij. Het besluit is: voorlopig even niet koersen voor Ligthart en een weekje rust. Maar de liefhebber in hem kijkt alweer vooruit.
"Ik doe dit nog steeds het liefste. Het blijft mijn passie. Het is nu het moment om mezelf bij elkaar te rapen en vanaf volgende week maandag ga ik er weer met de volle 110 procent voor leven."
En gaat dat lukken? "Zoals ik er nu in sta wel. En als Robbert herstelt, zal dat zeker een zetje mee geven."
