Neerstorten toestel Turkish Airlines herdacht: 'Wij zaten op rij 25, rij 26 was weg'

In de Haarlemmermeer is herdacht dat vandaag tien jaar geleden een vliegtuig van Turkish Airlines neerstortte. Negen inzittenden kwamen om het leven, 120 mensen raakten gewond.

Het toestel was die dag vertrokken vanuit Istanbul en stortte kort voor de landing op de Polderbaan neer in een akker. Het toestel brak door de klap in drie stukken. "We hoorden eerst een gigantisch motorgeluid, alsof het vliegtuig alles wat het nog in zich had probeerde te geven. En toen was er een enorme dreun", blikt boer Maurits Rip terug bij NH Nieuws.

De regionale omroep maakte een korte documentaire over de crash:

Hij was die dag in 2009 aan het werk op zijn boerderij, toen hij het vliegtuig hoorde overkomen. "Ik ben meteen achter de boerderij gerend, en daar zag ik 'm liggen. Geknakt. Ja, dan ben je wel even helemaal van je à propos."

Aan boord van het toestel zaten Fred en Gerarda Gimpel uit Purmerend. Het echtpaar woonde destijds in Qatar en kwam naar Nederland voor een bezoekje aan de kleinkinderen. Tijdens de daling kregen ze het gevoel dat er iets mis was. "Terwijl we door de wolken zakten, vielen we met een enorme klap naar beneden", vertelt Fred Gimpel. "Mijn vrouw zei: ik geloof niet dat dit goed gaat. En ik zei: nee, ik geloof het ook niet."

Toen volgde de crash. Zijn vrouw raakte bewusteloos, maar Gimpel wist haar weer wakker te krijgen. Met behulp van een andere passagier konden ze veilig het toestel uit komen. "Wij zaten op rij 25. En rij 26 was weg. Dus we hebben echt vreselijk geluk gehad", zegt Gimpel.

Terwijl de eerste overlevenden het toestel uit kropen, was ook boer Maurits Rip bij het vliegtuig aangekomen. Hij bood de hulpdiensten aan te helpen. "Vanwege de vochtige kleigrond kon je moeilijk bij het vliegtuig komen. De hulpdiensten vroegen of ik iemand kende met een tractor. Ik zei: die heb ik wel!"

Die dag reed hij af en aan om mensen van de akker af te helpen. "Die zwaargewonden, dat blijf je wel voor je zien. Ook al heb ik ze zelf niet beet hoeven pakken. Maar ik heb ze natuurlijk wel naar buiten zien komen en op de brancard en alles. Dat blijft je wel bij", zegt Rip.

Spannend

Tien jaar later denkt hij nog vaak terug aan de ramp. In zijn woonkamer hangen foto's ervan. "Ik ben achteraf blij dat ik op die dag wat heb kunnen betekenen voor de passagiers die er toen in zaten", zegt Rip.

Ook Fred Gimpel staat het allemaal nog helder voor de geest, maar hij heeft nooit wakker gelegen van wat er is gebeurd. "Zelfs de nacht nadat het was gebeurd niet." Ook heeft het ongeluk hem er nooit van weerhouden om opnieuw in een vliegtuig te stappen. Alleen de eerste vlucht na de crash was spannend. "Bij de landing heb ik de stoelleuning vastgehouden. Toen had ik het wel even moeilijk."