Samuel Little
NOS NieuwsAangepast

Samuel Little, mogelijk Amerika's grootste seriemoordenaar

  • Margot Oosterwechel

    redacteur Buitenland

  • Margot Oosterwechel

    redacteur Buitenland

Deze week buigt in Mississippi een grand jury zich over een van de vele moorden waar de 78-jarige Samuel Little van wordt beschuldigd. Als de FBI alle zaken rondkrijgt, gaat Samuel Little de geschiedenisboeken in als de grootste seriemoordenaar die Amerika ooit gekend heeft.

De zaak-Samuel Little kwam opnieuw aan het rollen in het voorjaar van 2018. Little zit op dat moment in de gevangenis van Texas zijn straf uit voor drie moorden. Hij heeft last van diabetes, hartstoornissen en zit gebonden aan een rolstoel. Voor elke moord kreeg hij levenslang. De rest van zijn leven lijkt dus uitgetekend: tussen vier muren, achter de tralies.

Het levensverhaal van deze man is rond, tenminste zo leek het. Maar bejaard of niet, de FBI kwam achter hem aan. En ontdekte dat deze gevangene nog heel wat had uit te leggen.

Strafblad

Samuel Little wordt op 7 juni 1940 geboren in de Amerikaanse staat Georgia en groeit op bij zijn grootmoeder in Ohio. Daar gaat het op 16-jarige leeftijd voor het eerst mis. Little wordt opgepakt voor inbraak en naar de jeugdgevangenis gestuurd. En daar blijft het niet bij: Little stopt met school, trekt van staat naar staat en pleegt misdaad op misdaad.

Op zijn 35e verjaardag staat de teller op 26 arrestaties in 11 verschillende staten. Diefstal, verkrachting, rijden onder invloed, fraude, zware mishandeling, inbraak en bezoek aan een prostituee - het staat allemaal op zijn strafblad.

In de jaren daarna komt Little nog verschillende keren in contact met justitie. Hij zit straffen uit variërend van enkele maanden tot 2,5 jaar cel. Maar eenmaal op vrije voeten gaat hij onverminderd door met zijn misdaden. Daar komt verandering in als hij in het najaar van 2012 wordt gearresteerd. Hij weet op dat moment niet dat hij na deze arrestatie nooit meer op vrije voeten zal komen.

Hij liep een-voor-een de steden en de staten langs en somde het aantal moorden op.

Misdaadanalist Christina Palazzolo in FBI-rapport

Hoewel hij is opgepakt voor een drugsdelict, vinden agenten een dna-match in een nog veel grotere zaak. Het dna van Samuel Little is aangetroffen op de lichamen van de slachtoffers van drie onopgeloste moordzaken van eind jaren 80. Het bewijs is sterk en in 2014 wordt Little veroordeeld tot drie keer levenslang.

En dat is nog maar het begin, want na de lokale politie duikt ook de FBI in zijn dossier. "We vonden een zaak in Odessa, Texas, waarbij veel sporen naar hem leidden. Ook was hij volgens ons ten tijde van de moord in dat gebied", vertelt misdaadanalist Christina Palazzolo in een rapport van de FBI. "We deelden onze vermoedens met de politie in Texas en die ging meteen met de coldcasezaak aan de slag."

Bekentenissen

En zo belanden we weer in het voorjaar van 2018. De bejaarde gevangene wil praten met de rechercheurs in de hoop op overplaatsing naar een rustigere gevangenis.

Little weet inderdaad meer van de moord in Texas af. Maar zijn bekentenissen blijven niet bij die ene zaak, zo staat in het FBI-rapport. "Hij liep een-voor-een steden en staten langs en somde het aantal moorden op. Jackson, Mississippi - 1; Cincinnati, Ohio -1; Phoenix, Arizona - 3; Las Vegas, Nevada-1."

In totaal bekende Little die dag negentig moorden, verspreid over het hele land. Sindsdien doet de FBI er alles aan om zijn bekentenissen te matchen aan coldcasezaken. Tot nu toe is dat in 34 zaken gelukt.

Moordlocaties van 34 moordzaken die de FBI inmiddels met Samuel Little in verband heeft gebracht

De meeste moordzaken dateren uit de periode 1970 tot begin jaren 80. Een periode waarin Little meerdere keren is opgepakt en veroordeeld, maar altijd voor lichtere vergrijpen. Pas een halve eeuw verder krijgen de nabestaanden van de slachtoffers duidelijkheid.

Little heeft zelf een theorie over waarom hij zo lang zijn gang kon gaan, vertelt een detective die hem afgelopen oktober verhoorde aan The New York Times. "Ik kon in mijn wereld doen wat ik wilde", vertelde hij. Met "mijn wereld" doelde Little op achterbuurten door het hele land, waar armoede, drugsverslaving en onopgeloste moorden vaak voorkomen. "Ik bleef weg van jullie wereld."

Ook het FBI-rapport bevestigt dat Little kwetsbare vrouwen koos als slachtoffer. "Zijn slachtoffers zaten vaak in de prostitutie en waren drugsverslaafd, hun lichamen werden na de moord vaak niet geïdentificeerd."

Ook ging Little als moordenaar berekenend te werk. "Hij was een wedstrijdbokser en sloeg zijn slachtoffers eerst neer en wurgde ze daarna. Bij gebrek aan messteken of kogelwonden werd de dood van deze slachtoffers vaak toegeschreven aan een overdosis, een ongeluk of andere doodsoorzaak. Daarnaast was dna-onderzoek moeilijk, omdat veel slachtoffers in de prostitutie zaten."

Na al die jaren weet hij vaak nog precies waar hij welk lichaam heeft gedumpt na de moord.

FBI-rapport

Dat veel moorden nu toch kunnen worden opgelost, is mede te danken aan de hoeveelheid details die Little zich al die jaren na de moorden nog herinnert. "Hij weet nog waar hij was en in welke auto hij reed. Hij kan van verschillende slachtoffers nog een portret tekenen en weet vaak precies waar hij welk lichaam heeft gedumpt na de moord."

Tijdens zijn bekentenissen vertoont hij geen greintje spijt, vertellen verschillende detectives aan The New York Times. "Hij moest soms zelfs lachen en vertelde zo enthousiast dat hij af en toe struikelde over zijn woorden."

Als de FBI daadwerkelijk alle bekentenissen van Little in verband kan brengen met onopgeloste zaken is hij de grootste seriemoordenaar uit de Amerikaanse geschiedenis. Hij zal hoe dan ook tot zijn dood in de gevangenis moeten blijven. Het doel van het FBI-onderzoek en de rechtszaken is nu om de slachtoffers te identificeren en gerechtigheid te bieden aan de nabestaanden.

De zaak-Samuel Little is er een die de vele rechercheurs die eraan werken niet snel zullen vergeten. "Geloof het of niet, je ziet het kwaad slechts enkele keren in je carrière", vertelt rechercheur Tim Marcia aan The New York Times. "Ik keek hem in zijn ogen en dacht: dit is het pure kwaad."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl