Zelfverbranding journalist legt onvrede Tunesiërs bloot
De zelfverbranding van een jonge wanhopige journalist leidt tot onrust in Tunesië. Gisteren en vandaag gingen mensen de straat op om te protesteren. Ze gooiden met stenen naar de politie, die blokkades had opgezet en met traangas schoot om de mensen uiteen te jagen.
Abderrazak Zorgui stak zichzelf in brand uit onvrede over de economische problemen in het Noord-Afrikaanse land, en de uitzichtloosheid van zijn eigen situatie. Vlak voor zijn daad postte hij een video waarin hij zijn wanhoop beschreef. Ook riep hij op tot protest. "De mensen hebben niks om hun maag mee te vullen. Ze gaan de straten op om te protesteren, maar de overheid noemt ons terroristen. Ze zeggen ons dat we moeten zwijgen", zei Zorgui.
Werkloosheid en armoede
Net als veel van zijn landgenoten was Zorgui moedeloos geworden door de gang van zaken na de Arabische Lente in 2011. Hoewel er toen hervormingen zijn doorgevoerd, is er nauwelijks iets verbeterd aan de hoge werkloosheid en armoede. "Jullie laten de werklozen aan hun lot over en helpen degenen die de zaken beheren. (...) Er zijn mensen die arm zijn en worden genegeerd. Zij hebben niks. Ze zien eruit alsof ze leven, maar ze zijn dood."
Zorgui, die video's maakte voor de lokale televisiezender in de stad Kasserine, zei op zijn eigen manier te willen demonstreren: "Ik zal mijzelf in brand steken. En iedereen die mij wil stoppen; God sta hem bij. Acht jaar lang heb ik naar werk gezocht, maar jaar na jaar gebeurt er niks. Het zijn allemaal leugens."
Zorgui stak zichzelf na het plaatsen van de boodschap in brand. Hij overleed in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.
Direct na het nieuws van zijn dood gingen in Kasserine mensen de straat op. Daar was het de hele nacht onrustig. Ook na de begrafenis van Zorgui, waar veel mensen vandaag op afkwamen, werd gedemonstreerd. De protesten zijn overgeslagen naar de hoofdstad Tunis en andere plaatsen in het land.
Amper verdiensten
Veel collega's van Zorgui spreken nu hun onvrede uit. "De reden voor de zelfdoding van deze jonge man zijn armoede en marginalisering, en daarbij zitten journalisten al in een kwetsbare situatie. Ze verdienen amper wat, maken hoge kosten en krijgen geen contract", zegt radiomaakster Latifa Labiadh. Volgens haar had Zorgui geen vaste betrekking en verdiende hij slechts af en toe wat bij.
De wanhoopsdaad van Zorgui doet denken aan de zelfverbranding van een fruitverkoper, deze maand acht jaar geleden. Die daad ontketende de revolutie in Tunesië en omringende Arabische landen.
Sinds die revolutie zijn er in Tunesië op politiek vlak wel dingen veranderd, maar de bevolking van Tunesië heeft daar weinig aan zolang er geen voedsel en werk is. De armoede is nog altijd groot en er zijn regelmatig protestacties voor werk, betere gezondheidszorg en beter openbaar vervoer. Duizenden Tunesiërs, vooral hoogopgeleide, verlaten het land om elders een beter bestaan op te bouwen. Daardoor verliezen veel jongeren in Tunesië zelf het vertrouwen in een betere toekomst.
