'#SorryJohan, waarom zou je 20 jaar in de kast zitten als het makkelijk was?'

"Sorry Johan, dat ik zeven jaar met een geheim heb rondgelopen omdat ik bang was iedereen kwijt te raken." "Sorry Johan, dat ik bang was in elkaar geslagen te worden mocht 'het geheim' uitlekken." "Sorry Johan, dat ik spreek over mijn partner en niet mijn man." "Sorry Johan dat ik eens van m'n fiets af ben getrapt omdat ik 'gay fietste'."

Uitspraken van Johan Derksen zijn de aanleiding om onder de hashtag SorryJohan persoonlijke verhalen te delen over hoe moeilijk het is om uit de kast te komen of openlijk uit te komen voor je geaardheid. "Sorry Johan, dat ik juist de hand van mijn vriendin loslaat als er een dreigende situatie is. Terwijl ik haar dan juist het liefst vast hou."

Derksen reageerde afgelopen week in het voetbalprogramma Veronica Inside op een petitie om voetbalvelden homovriendelijker te maken. "Ze moeten eens een flinke jongen worden", meende Derksen over de "twee hysterische jonge homootjes" die de KNVB hadden geschreven. "We moeten ophouden met dat het zo verschrikkelijk is om uit de kast te komen. Als je een beetje karakter hebt, kom je er gewoon voor uit."

"Zo'n uitspraak slaat echt helemaal nergens op. Waarom zou je twintig jaar in de kast zitten als het zo makkelijk was?", zegt Nathalie Kamp boos tegen de NOS. Uit verontwaardiging bedacht zij de hashtag SorryJohan, om cynisch excuses aan te bieden voor het ontwijkende gedrag dat Derksen afkeurde.

"Ik heb heel lang op voetbal gezeten. Het is een geweldige sport, maar ik heb me nooit echt veilig gevoeld. Ik moest altijd iets verbergen."

Op Twitter deelt ze haar ervaringen, over hoe ze als kind werd uitgescholden, buitengesloten en getrapt door jongens van haar eigen team. "Toen ik 14 was begonnen de grapjes over 'lelijke vieze' voetbalpotten. Het was duidelijk: gay kun je maar beter niet zijn."

Al snel deelden meer lhbti'ers ervaringen met #SorryJohan, tot verrassing van Kamp zelf. "Ik heb zestien volgers op Twitter, het was dus afwachten. Maar een van de opstellers van de petitie ken ik persoonlijk, en daardoor werd het opgepikt. Toen ik vanochtend wakker werd, was het ineens trending."

Er komen verhalen voorbij over pesterijen, mishandeling, verbroken relaties en zelfmoordpogingen. Iemand schrijft hoe haar moeder haar drie keer negeerde toen ze uit de kast kwam ("Bij mijn pa probeer ik het niet eens"). Een ander schrijft dat hij bij Feyenoord op de tribune bang is om zijn man te kussen. Iemand vertelt hoe hij mannelijker probeert te gedragen in het openbaar, een ander over zijn angst in elkaar geslagen te worden bij een nep-date via Grindr.

In de berichten worden keer op keer sarcastisch de scheldwoorden gebruikt die lhbti'ers over zich heen kregen. "Blijkbaar was ik een slap, aanstellerig mietje, toen ik dacht dat dood zijn makkelijker was dan jaren te moeten leven in eenzaamheid en angst."

Op Twitter reageren veel mensen geschokt op de verhalen. "Virtuele knuffel voor iedereen die hierover tweette, extra grote knuffel voor degenen die er niet over durven te tweeten", reageert iemand. Minister Van Engelshoven van Emancipatie is ook geroerd door de verhalen. "Emancipatie is nooit af en voor gelijkheid moeten we blijven strijden."

Een van de eersten die de hashtag oppikten was journalist Diederik de Groot, zelf homo en groot voetballiefhebber. Hij hoopt dat Derksen ziet wat voor invloed hij heeft. "De mensen die naar Derksen kijken zijn dezelfden die grappen maken in de kleedkamer. Het zou mooi zijn om die invloed positief te gebruiken."

Volgens De Groot denkt Derksen veel te licht over het probleem. "Het was voor mij een grote drempel. Je hoort dat het blijkbaar een ding zou kunnen zijn, dus ik heb het lang voor me gehouden. Het is pijnlijk als Derksen dan zegt dat je dan geen karakter toont."

Eerder al zei Derksen dat hij walgt van de "selectieve verontwaardiging" op sociale media over zijn uitspraken. "Als je tegenwoordig op tv bent, moet je afwachten waar je de volgende dag voor wordt uitgemaakt. Je hebt twee dingen: of je bent homofoob of je bent racist."

Lacherig

Kamp noch De Groot heeft de illusie dat Derksen nu zijn toon zal matigen. "Ik weet hoe hij is, hij zal er lacherig over doen", voorspelt De Groot. "Maar ik zeg hem: ga het eens lezen, misschien realiseer je je dat het niet zo simpel ligt als je denkt."

"Wat hij ervan vindt, maakt mij ook niet zoveel uit", smaalt Kamp. "Het gaat me erom dat een ander geluid ook een podium krijgt. Wat hij vindt, vindt hij, maar het is belangrijk om te zeggen dat anderen dit niet normaal vinden."