Mentel stopt met snowboarden en wordt IPC-ambassadeur

Paralympisch snowboarder Bibian Mentel stopt met de wedstrijdsport. Dat heeft zij donderdagavond bekendgemaakt bij De Wereld Draait Door. Mentel (46) is drievoudig paralympisch kampioene: in 2014 in Sotsji was ze goed voor één gouden medaille, in maart van dit jaar in Pyeongchang greep ze twee keer goud.

Na de Paralympics in Pyeongchang zinspeelde Mentel al op een afscheid, al liet het definitieve "ik stop" nog op zich wachten. Dat moment diende zich aan in DWDD. Schoorvoetend en zichtbaar geschrokken zei ze "ja" op de vraag of ze gestopt was?

Ziek in Pyeongchang

In het gesprek werd ook duidelijk dat tijdens de laatste Paralympics bij Mentel opnieuw kanker was geconstateerd. Mentel hield dat nieuws tijdens de Spelen stil. Dat de ziekte was teruggekeerd, weerhield haar er niet van om zowel op de cross als op de banked slalom het goud te pakken.

"Ik ben al achttien jaar bezig met die ziekte", vertelt Mentel bij Langs de Lijn En Omstreken op NPO Radio1. "Het is een gegeven. De hoop om schoon te blijven heb ik een paar jaar geleden al opgegeven."

Nieuwe carrière

Hoewel Mentel zich terugtrekt uit de wedstrijdsport, blijft zij wel betrokken bij de paralympische sport. Ze gaat als ambassadeur aan de slag bij het Internationaal Paralympisch Comité (IPC), met als doel het snowboarden meer bekendheid en aanzien te geven.

Het streven is meer jeugd voor de sport te interesseren en het deelnemersveld te vergroten. Op sommige onderdelen komen nu soms maar acht deelnemers in actie. De wens is om op termijn minimaal dertig deelnemers per onderdeel te hebben.

"Het zou mijn eer te na zijn als snowboarden van de paralympische kalender gehaald zou worden", aldus Mentel. "Het was een van de belangrijkste momenten in mijn carrière toen ik, na een lobby van acht jaar, hoorde dat snowboarden paralympisch zou worden."

Grondlegger paralympisch snowboarden

Bibian Mentel was op 27-jarige leeftijd bezig met de kwalificatie voor de Winterspelen van Salt Lake City 2002, toen zij last kreeg van een enkelblessure. Ze bleek botkanker te hebben. Haar onderbeen moest uiteindelijk geamputeerd worden.

Vier maanden na deze operatie stond ze met een onderbeenprothese alweer op haar snowboard. Ze zette zich vervolgens jarenlang in om snowboarden op het paralympische programma te krijgen.

Tijdens de Paralympics in Sotsji werd haar doorzettingsvermogen beloond met een gouden medaille. In de jaren daarna veroverde ze vijf wereldtitels en nog tweemaal paralympisch goud.