Migranten zitten vast in Ceuta: 'Wachten tot we naar de overkant kunnen'

• Rop Zoutberg

  correspondent Spanje

Honderden Afrikaanse migranten hopen zich op in Ceuta, in het noorden van Marokko. Het lukte de Afrikanen tijdens een bestorming om over de metershoge hekken van de stad te komen en daarmee zitten ze nu op Spaans grondgebied. Terugsturen lukt niet, omdat ze geen papieren hebben.

Een groep jongens uit Guinea staat licht wanhopig bij een van de grote supermarkten van Ceuta. Zoekend naar mensen die uit de supermarkt komen en hulp kunnen gebruiken met het dragen van de boodschappen. Maar de meeste klanten nemen de achteruitgang naar de parkeergarage. En daar mogen de migranten uit Guinea niet komen.

"We proberen iets te verdienen zodat we eten kunnen kopen. Maar het is moeilijk", zegt Abdoulaye (19). Hij woont met de andere zeven jongens die ook bij de supermarkt staan in een krotwoning aan de rand van de stad. "We wachten allemaal tot we eindelijk naar de overkant van het water, naar Spanje kunnen vertrekken. Dan kunnen we echt aan het werk."

Ook Omar wil niets liever dan naar Europa, en uiteindelijk naar Nederland, vertelt hij tegen correspondent Rop Zoutberg:

Abdoulaye hoort bij de groep van ruim 600 migranten die het eind juli lukte, na een veldslag met de politie, over de dubbele rij hekken van de stad te komen. Nu moet hij wachten op het moment dat ze hem naar Europa zullen brengen, de gangbare procedure voor migranten die zonder papieren in Ceuta aankomen. De opvang zit er door de honderden Afrikanen overvol en dus zit er voor de overheid niets anders op dan de groep snel naar het Europese vasteland te brengen.

Naast de deur van de supermarkt kijkt een oudere vrouw hoofdschuddend toe. "We hebben meer dan genoeg van zoveel zwarten in Ceuta", zegt ze. "Sommige van die jongens zijn wel goede mensen. Maar andere migranten zijn boeven en moordenaars. Ik ben bang voor die slechte mensen en ga 's avonds niet meer de straat op."

Veel inwoners van de stad beklagen zich, verzekert ze. "Het zijn er teveel. Waarom moeten wij het allemaal alleen oplossen?"

De bewaker van de supermarkt komt dreigend naar buiten. De Afrikaanse jongens staan tot in de hal van de winkel om de karretjes te parkeren, maar dat is privéterrein, benadrukt hij. De man drijft de groep migranten weer weg tot buiten de tegeltjesvloer van de supermarkt. Daar mogen ze wel staan, tot iemand misschien hun hulp nodig heeft.

'Ik ben er nog'

Omar (28) kijkt somber voor zich uit. Hij groeide op in Freetown, Sierra Leone, waar zijn beide ouders werden vermoord tijdens een roofoverval.

Hij heeft niemand meer. "Daarom sta ik nu hier. Zelfs mijn vrienden weten niet dat ik nog leef." Hij kijkt me spottend aan. "Weet je, het is beroerd zoals ik hier aan mijn geld moet komen. Maar ik ben er nog, ik heb het op één of andere manier gered."