Schippers: 'Juiste sleutel nog vinden om echt goede tijden te lopen'
Er was kritiek en ze zou een lange neus naar alle critici kunnen trekken, maar voor Dafne Schippers telt er meer dan alleen goud. Tijden bijvoorbeeld. En die begonnen bij de EK in Berlijn voor de sprintster weer naar een aanvaardbaar niveau te groeien. "Ik groei in mijn races. De EK komen misschien te vroeg, maar ik ben nog steeds blij met wat ik hier laat zien", verklaarde de winnares van zilver op de 200 meter.
Niveau van dit moment
Schippers is de wereldkampioene op de afstand, maar kon zaterdagavond niet tippen aan de krachtsexplosie van de Britse Dina Asher-Smith, die eerder ook de Europese titel op de 100 meter veroverde. "Zij heeft heel veel in zich. Je moet kijken naar het niveau op dit moment. Zij maakt echt stappen. Ze loopt in elke finale op WK's en Olympische Spelen", zei ze over sprintkoningin van Berlijn.
De tijden van Schippers mochten er bij de EK ook weer zijn. "Ik loop hier weer een beste seizoentijd: 22,14 is niet niks. Dit was echt een goede race", keek ze terug. Op de 100 meter liep ze al onder de 11 seconden. "Ik liep nu een heel goede bocht, probeerde mijn race mooi in te delen. Dat is gelukt, maar Asher-Smith was gewoon sneller."
Vertrouwen
Het geeft de wereldkampioene in elk geval vertrouwen voor de rest van het seizoen en de verdere toekomst, ook al twijfelden er veel mensen aan haar de afgelopen maanden. "Soms krijg je het gevoel dat je niks anders kan doen dan goud halen. Dat is niet altijd reëel. De laatste twee jaar heb ik kneiterhard gelopen, maar ik heb er vertrouwen in dat ik de juiste sleutel vind om weer echt goede tijden te lopen."
Jamile Samuel stond jubelend op de baan. De Amsterdamse voelde voor de finale de spanning in haar lijf. De afgelopen maanden maakte de sprintster zulke grote stappen dat ze kansrijk was voor een medaille. "Ik was wel gespannen, maar ook wel vrolijk. Ik liep een redelijke bocht, maar het was spannend."
Samuel, pupil van Bart Bennema, doelde op het duel met de Zwitserse Kambundji. "Op een gegeven moment hielden mijn knieën ermee op. Ik wilde niet te vroeg juichen. Dit is een belangrijke stap voor mij. Ik heb hier zo hard voor gewerkt", zei ze over haar bronzen medaille.
