Nederlandse softbalsters houden zich vast aan WK voetbal

Nee, tot de grote favorieten behoren de Nederlandse softbalsters niet, in augustus bij het WK in Japan. Maar bondscoach Juni Francisca verwijst graag naar het net afgelopen WK voetbal. "Daar zijn alle grote teams ook voortijdig naar huis gegaan. Zonder medaille. Dus het kan altijd."

Maar de eerlijkheid gebiedt te bekennen dat twee landen toch de dienst uitmaken bij de vrouwen. En dat al decennia lang. "Japan en Amerika zijn de twee sterkste landen. Dat heeft vooral te maken met de vijver waarin zij kunnen vissen", zegt Francisca.

"Wij hebben in Nederland - inclusief de breedtesport - zesduizend speelsters en zij zitten als we alleen al naar de topsporters kijken boven de honderdduizend. Een groot verschil."

Francisca, die de Oranje-vrouwen sinds 2015 onder zijn hoede heeft, probeert die cijfers nog enigszins in Nederlands voordeel te relativeren. "Maar wij kunnen ook de beste zeventien speelsters kiezen, net als zij."

Olympische status

In 2016 leverden de Nederlandse vrouwen een knappe prestatie door in Canada de vierde plek voor zich op te eisen. Sindsdien is er wel het een en ander gepasseerd. Softbal raakte na 2008 de olympische status kwijt, maar keert - net als honkbal - in 2020 in Tokio eenmalig terug. En daar is sportkoepel NOC*NSF met financiële steun op ingesprongen.

"Twee jaar geleden werden we vierde met eigenlijk maar twee keer per week samen trainen", vertelt werpster Eva Voortman. "Nu trainen we al tot negen keer in de week. En daarnaast hebben we allerlei faciliteiten en mogelijkheden eromheen. Daarom ben ik benieuwd wat we er nu uithalen."

Dertigduizend toeschouwers

De 25-jarige Voortman is een van de vedettes van de Nederlandse ploeg. Japan, waar het zestiende WK voor vrouwen gehouden wordt, is haar niet vreemd. Ze speelt daar voor Ogaki Minamo, een club uit de hoogste competitie in het honk- en softbalgekke land.

"Het gaat er daar zo veel professioneler en serieuzer aan toe", aldus de linkshandige pitcher. "Je merkt ook tijdens wedstrijden dat er meer van afhangt. En er is meer publiek natuurlijk. Ik denk wel zo'n dertigduizend mensen."

Haar verwachtingen voor het komende toernooi zijn hooggespannen. Ze beseft dat het voor de heersend Europees kampioen moeilijk opboksen zal zijn tegen het gastland en titelhouder Amerika, dat zich al al tien keer tot beste van de wereld heeft laten kronen. Maar zich erbij neerleggen is er niet bij. "Ik vind dat we sowieso voor de wereldtitel moeten gaan."