Meer kleur op Vierdaagse door Wereldteam: 'Ik miste de Afrikaanse vlag'

• Marlou van den Broek

  redacteur Online

Moe maar opgelucht komt Mo Hersi over de finish. Hersi en zijn 'World Team' hebben de eerste dag van de Nijmeegse Vierdaagse gehaald. "Fantastisch dat we dit met het team kunnen doen. Je voelt echt de saamhorigheid", zegt hij.

Vorig jaar liep Hersi voor het eerst mee. Het viel hem op dat de Vierdaagse eigenlijk een "wit feestje" was. "Je ziet heel veel vlaggen, maar ik miste die van Afrika. De Nijmeegse Vierdaagse is een verbroederend evenement, maar mijn Afrikaanse broeders deden niet mee", vertelt hij.

Hersi, die oorspronkelijk uit Ethiopië is gevlucht, kwam toen op het idee een Wereldteam op te zetten met mensen van verschillende nationaliteiten.

84 nationaliteiten

Mede door het opzetten van het team doet dit jaar een recordaantal nationaliteiten mee aan de Vierdaagse. Vorig jaar schreven 72 verschillende nationaliteiten zich in en dat waren er dit jaar 84.

Maar dat is volgens Hersi niet alleen aan het World Team te danken:

"In eerste instantie heb ik negentien mensen uit verschillende Afrikaanse landen kunnen overtuigen mee te doen. Helaas zijn er vlak voordat de Vierdaagse begon een paar afgevallen. Maar mijn doel blijft om binnen tien jaar alle nationaliteiten mee te laten doen aan het evenement en iedereen met elkaar te verbinden", zegt Hersi.

Een van de andere deelnemers aan het Wereldteam is Denise Dusabe uit Rwanda. Ze is onderweg "inderdaad niet zo veel Afrikanen is tegengekomen". Volgens Dusabe is het Wereldteam een mooi initiatief om iedereen bij elkaar te brengen. "We hebben samen iets moois neergezet", zegt ze.

Het grootste deel van het team is ooit vanuit Afrika naar Nederland gevlucht. Zo ook Niksh Vita uit Angola. Toen ze 4 jaar oud was kwam ze naar Nederland omdat er een burgeroorlog heerste in haar geboorteland. "Toen wij naar Nederland kwamen zijn we goed ontvangen. Ik ben nu 30 jaar en ik heb zo veel over Nederland geleerd in de tussentijd. En dan is het geweldig om met de Vierdaagse tussen al die andere Nederlanders te lopen", zegt Vita.

Nederlandse cultuur leren kennen

Sandra Uwase uit Rwanda wil de Nederlandse cultuur nog beter leren kennen. "Ik zou dit nooit in mijn geboorteland doen, maar ik wil gewoon laten zien dat ik me echt wil verenigingen", vertelt ze.

Denise Dusabe zegt dat ze zich inmiddels geen vluchteling meer voelt, maar dat ze die achtergrond altijd zal houden. "Het is goed om als vluchteling te zien dat je in Nederland ook gewoon een leven kunt opbouwen en kunt bijdragen aan de maatschappij. Ik vind het mooi dat ik dat met het Wereldteam aan de vluchtelingen kan meegeven."

Mo Hersi vertelt dat hij veel moeite heeft moeten doen om het team bij elkaar te brengen. "Niet zozeer om mensen te vinden, maar omdat het moeilijk was om uit te leggen wat de Vierdaagse inhoudt. Sommigen wisten zelfs niet eens dat het vier dagen was", zegt Hersi.

Zo ook de jongste deelnemer van het team, Rebecca Namyalo van 19 uit Uganda. "Toen Mo zei dat ik kon zorgen voor meer diversiteit, heb ik meteen ja gezegd, maar ik had geen idee wat de Vierdaagse inhield," vertelt ze.

"Toen ik hoorde dat het veertig kilometer lopen was, dacht ik dat we dat één dag moesten doen. Ik had me er wel op voorbereid dat het er uiteindelijk vier waren, maar toch is het uiteindelijk langer dan je verwacht."

Ook Denise Dusabe had het evenement wat onderschat. "Mo had het wel een beetje uitgelegd dus ik dacht dat ik wel wist wat het inhield, maar ik had nooit gedacht dat het zo ver was".

Volgens Mo Hersi is het nu de vraag wie het haalt en wie niet. Het team lijkt namelijk wat moeite te hebben met de afstand. "Het was echt lastig en ik ben blij dat het vandaag afgelopen is. Ik ben echt bang voor morgen, want m'n voeten doen nu al pijn," vertelt Nikish Vita.

De sfeer binnen het team is in ieder geval erg gezellig. "Bij iedereen ging het redelijk goed, we hebben genoten en het is lekker weer. De eerste dag hebben we in ieder geval met z'n allen mooi uit kunnen houden", aldus Hersi.