Arantxa Rus, na magere jaren terug op gedroomde tennispodia
Met een brede glimlach liep Arantxa Rus afgelopen week over de All England Lawn Tennis and Croquet Club van Wimbledon. En daar heeft ze alle reden toe. De Zuid-Hollandse speelt weer op de gedroomde podia van het mondiale tennis en dat zal ze weten ook. Maandagmiddag wacht Serena Williams op baan 1.
Het is exact vijf jaar geleden dat Rus zich voor het laatst rechtstreeks wist te kwalificeren voor het hoofdschema van een grandslamtoernooi. Nu is de tennisster, na jaren van tegenvallende resultaten, op de weg terug en heeft ze haar plek bij de elite weer gevonden. Het is voor de 27-jarige Rus een beloning voor haar onvoorwaardelijk harde werken.
Sensationele zege
Rus was in 2012 nog de mondiale nummer 61 en een vast gezicht op de grandslamtoernooien, met een sensationele zege op Kim Clijsters in 2011 en een vierde ronde in 2012 op Roland Garros als hoogtepunten. Ook op Wimbledon reikte Rus al eens tot de derde ronde.
Het succes van Rus stokte in 2013. Ze viel uit de top-250, waardoor ze veroordeeld werd tot de jungle van het tennis: de kleinere ITF-toernooien. Geen Parijs of Londen, maar Aschaffenburg en Podgorica.
Af en toe viel Rus nog op met een succesje in de Fed Cup, maar het waren verder magere jaren voor de oud-nummer één van de wereld bij de junioren uit 2008.
Hereniging met coach
"Maar een ding is Arantxa altijd blijven doen: hard werken", zegt haar coach Ralph Kok, die Rus in 2010 en 2011 naar de tophonderd begeleidde. De twee werken sinds de zomer van 2016 weer samen en maakten een plan. Rus bungelde op dat moment tussen positie 250 en 300 op de wereldranglijst.
Zie het als een huwelijk. De eerste keer gooi je alle energie erin en de tweede keer ben je wat meer op je hoede.
"Het heeft Arantxa de afgelopen jaren vooral aan stabiliteit ontbroken. Er was weinig structuur en door twijfels kwam ze niet verder. Je moet het vertrouwen van Arantxa echt verdienen. Dat heeft tijd nodig", aldus Kok, zelf een voormalig Nederlands kampioen.
Rus was zoekende en probeerde met verschillende coaches de weg weer omhoog te vinden. Dat heeft volgens Kok averechts gewerkt. "Zie het als een huwelijk. Bij de eerste keer gooi je alle energie erin, maar bij je tweede huwelijk ben je toch wat meer op je hoede, met alle onzekerheden van dien. Zo is het in die periode ook met Arantxa gegaan. Het wordt alleen maar erger als de successen uitblijven."
Maar onder Kok hervindt Rus in 2016 het vertrouwen en begint ze weer toernooien te winnen. "Ralph is heel bepalend geweest voor mijn opmars. Hij weet precies wat er aan mij verbeterd moet worden. Het was een lange periode van hard werken", weet Rus.
"Natuurlijk wil je hoger op de wereldranglijst staan en is het frustrerend als de resultaten uitblijven", zegt ze over haar tegenvallende periode. "Maar ik heb er nooit over nagedacht om te stoppen. Ik ben nog steeds maar 27 jaar en heb nog vele jaren voor me. Ik vind tennis nog veel te leuk om daar nu al afstand van te nemen."
Magische grens
In juni maakte Rus haar rentree in de tophonderd, haar beste positie sinds mei 2013. De magische grens zorgt er ook voor dat een tennisser een grotere kans heeft om niet meer de kwalificaties van een grand slam te spelen. Zoals nu, op Wimbledon.
"Het is mooi om rechtstreeks te worden toegelaten tot Wimbledon, alleen al om hier de hele week op goede banen te kunnen trainen. Normaal speel je de kwalificaties op een ander park", weet Rus.
Rus stond vorige maand al op Roland Garros in het hoofdtoernooi, als lucky loser. En nu dus op Wimbledon tegen niemand minder dan Serena Williams. "Of ik ervan baal? Dat heeft niet zoveel zin. Het is nu eenmaal zo. Ik ga er van proberen te genieten. Het is een mooie uitdaging, lekker in een groot stadion. En je hebt altijd een kans, ook tegen Serena Williams", stelt de immer nuchtere Rus vast.
Groot stadion
"Spelen in grote stadions is niet nieuw voor Arantxa, al is het wel lang geleden voor haar", vult Kok haar aan.
Aan de voorbereiding van het duel met Williams, zevenvoudig Wimbledon-kampioene, heeft het in ieder geval niet gelegen. "We zijn zondag nog even op baan 1 wezen kijken, want niemand mag trainen in de grote stadions. Even sfeer proeven."
Al zal de atmosfeer maandag totaal anders zijn. "Straks zitten er 10.000 mensen op de tribunes, dan heb je toch even het idee. Daar hebben we zelf om gevraagd. Je kijkt even rond, maar wel onder begeleiding van een steward, want waag het niet om op het gras te gaan staan, haha."
