Trotse Spitse kijkt uit naar mijlpaal in vertrouwd Heerenveen

Nog een laatste wedstrijd en dan begint de vakantie. De tegenstander is Slowakije, de nummer 47 van de wereld. Het zouden ingrediënten kunnen zijn voor een voetbalavond die niet zal sprankelen.

En toch is de kans aanzienlijk dat het weer een feestje wordt als de Nederlandse voetbalvrouwen om 20.00 uur aantreden in een uitverkocht Abe Lenstra Stadion.

Wat Sherida Spitse betreft in ieder geval wel. Vijf jaar lang (2007-2012) speelde ze voor sc Heerenveen, de club op slechts 25 kilometer van haar geboorteplaats Sneek. In die vertrouwde omgeving begint ze vanavond aan haar 150ste interland. "Heel bijzonder om uitgerekend deze mijlpaal in Heerenveen te bereiken. Zo dicht bij huis. Ik kijk ernaar uit."

De 28-jarige middenvelder maakt al twaalf jaar deel uit van de nationale ploeg. Ze was erbij toen plaatsing voor een eindronde al een hele prestatie was en groeide met Oranje door naar een niveau dat bij alle tegenstanders respect afdwong.

De bekroning van die ontwikkeling kwam vorig jaar met de verovering van Europees kampioenschap. Tijdens dat EK presenteerde Spitse zich als een van de steunpilaren van het team.

"Ik ben trots op al die jaren bij het Nederlands elftal. En ik ben trots dat ik er nog steeds bij zit. Dat is toch best knap." Sterker, ze gaat tegenwoordig als aanvoerster van de nationale ploeg door het leven.

Interlandrecord

Er gloort inmiddels nog meer moois voor Spitse. Met 156 interlands, gespeeld tussen 1995 en 2011, is Annemieke Kiesel-Griffioen nog altijd de recordinternational van Nederland, maar Spitse heeft dat aantal nadrukkelijk in het vizier. "Dat komt in de buurt, ja. Dat weet ik ook", glimlacht ze..

"Maar dat is geen doel op zichzelf. Al zou het hartstikke mooi zijn als het me gaat lukken. Maar dat duurt nog wel eventjes, want in september is de laatste interland van dit jaar."

Aan dat aantal komt Dominique Janssen met haar 33 caps nog lang niet, maar zij heeft haar eigen redenen om uit te kijken naar het treffen met Slowakije. De Limburgse voelt zich namelijk eindelijk weer basisspeelster van Oranje.

"Mijn multifunctionaliteit is nu dus een voordeel", luidt haar verklaring voor het feit dat ze zich als centrale verdediger in het elftal van bondscoach Sarina Wiegman heeft gespeeld.

Echt logisch is dat misschien niet. Bij haar club Arsenal wordt Janssen vrijwel altijd als middenvelder ingezet en het grootste gedeelte van haar eerste dertig interlands speelde ze back.

EK-finale

Op die positie speelde Janssen als invaller nog ruim een uur mee in de gewonnen EK-finale, maar de rest van dat toernooi bracht ze op de bank door. "Dat was best pittig, een moeilijke tijd. Daarna heb ik keihard gewerkt en mijn kans gegrepen toen ik die kreeg. En zolang ik goed blijf presteren, heeft de coach geen reden om mij eruit te halen."

Heeft Janssen dan niets meer te wensen al international? Toch wel: "Ik wil wel een keer een doelpuntje meepikken, want ik sta nog steeds droog bij het Nederlands elftal."

Vanavond krijgt Janssen de eerste kans om daar verandering in te brengen. De Limburgse die nooit in de eredivisie uitkwam, speelt weliswaar in tegenstelling tot Spitse niet in haar eigen achtertuin, maar zal niet minder blij zijn met háár mijlpaal: een basisplaats.