Kuijt: we waren het weleens oneens, maar Gio was de baas

Op een kritische noot valt 'eeuwige positivo' Dirk Kuijt niet vaak te betrappen, maar met het boek Dirk Kuijt - Het geloof in succes lijkt hij toch wat harde noten te kraken. Al haastte de vorige zomer afgezwaaide Feyenoorder zich bij de presentatie van de door Telegraaf-journalist Jaap de Groot geschreven biografie te benadrukken dat hij niet de intentie heeft gehad om gevoelens te raken.

Trainer Giovanni van Bronckhorst komt er echter niet altijd even gunstig vanaf. Zo deelt Kuijt in het boek een sneer uit als hij terugblikt op het kampioensjaar van Feyenoord, waarin hij door de trainer regelmatig op de bank werd gezet. "Ik kon maar niet op één lijn met de trainer komen dat ik in deze fase misschien niet de beste, maar wel de belangrijkste speler was."

Voor de NOS-microfoon nuanceert hij die woorden. "Ik zeg alleen dat ik het oneens was met de keuze die de trainer maakte. Maar in het boek lees je dat ik die keuze accepteer, omdat ik wel moet, en er uiteindelijk alles aan doe om klaar te zijn op het moment dat de trainer mij nodig heeft. Het is ook zijn kwaliteit geweest dat hij mij nooit verloren heeft, maar dat ik er stond toen hij mij nodig had."

Peptalk

Ook de voorbereiding op de uitwedstrijd tegen Excelsior, het duel waarin Feyenoord vorig jaar het kampioenschap kon veiligstellen, komt ter sprake. Kuijt wilde een peptalk geven, maar uiteindelijk nam Van Bronckhorst die voor zijn rekening. Kuijt zegt daarover in het boek: "Ik accepteerde het, maar voor mijn gevoel kwam het niet aan."

"Ik heb absoluut geen rancune ten opzichte van Gio", reageert Kuijt. "Sterker nog, ik heb heel veel respect voor hem, als mens en als trainer. Als mensen daar nu een ander gevoel bij hebben omdat ik op bepaalde momenten kritisch ben geweest, dan is dat jammer, want dat is absoluut niet zo. Ik was het weleens oneens met hem, maar ik was de speler en Gio was de baas en ik bleef zijn keuzes respecteren."

"Natuurlijk staan er kritische dingen in het boek, maar ik denk dat als je het boek leest, er meer positieve dingen in staan over de mensen met wie ik heb samengewerkt dan negatieve. Ik wilde alleen aangeven dat succes behalen niet altijd vanzelfsprekend is en dat het ook niet altijd rozengeur en maneschijn is. Ik denk dat het een heel mooi en boeiend verhaal is dat meerdere mensen kan inspireren om ook tot een eigen succes te komen."