Baby Mink is uur lang een leerobject: 'Zielig als hij niet blij is'

Hallo baby Mink, hoe gaat het met jou?

Leerlingen van groep 8 staan in een kring en zingen het bovenstaande zinnetje keer op keer, minutenlang. Ondertussen loopt een moeder met baby Mink langs alle kinderen, die hem voorzichtig welkom heten door zijn voetjes aan te raken.

Een baby in de klas om de kinderen wat bij te brengen. Vanaf volgend schooljaar gaat dit lesprogramma van start bij een aantal scholen in Nederland, maar vandaag kreeg de Eduard van Beinumschool in Rotterdam de primeur.

Het idee van deze lesvorm komt van de Canadese opvoedkundige Mary Gordon. Inmiddels gebeurt het op honderden scholen in het buitenland. Volgens Mary Gordon zorgt het ervoor dat kinderen rustiger en zorgzamer worden en aardiger zijn voor elkaar.

Verslaggever Lucas van de Meerendonk van het NOS Jeugdjournaal vroeg aan kinderen of dat ook echt zo is:

Na het rondje met Mink gaat iedereen weer rustig zitten. Het was soms nog een beetje onwennig, zo'n onbekend kind aanraken. De juf stelt een aantal vragen. Welke uitdrukking had het kind? Keek het kind je aan? Heeft iemand enig idee hoe de kleine zich voelde? Waar denk je dat hij aan dacht?

Op deze manier moeten de kinderen doorkrijgen hoe een baby zich voelt. Dat wordt pas echt duidelijk wanneer Mink het op een huilen zet. Terwijl de moeder Mink naar zich toetrekt en troost, vraagt de juf waarom het kind moet huilen. Omdat iedereen naar hem kijkt, is een suggestie. Daar gaat de vrouw op door. "Zouden jullie ook niet bang zijn als iedereen naar je kijkt?" Er volgt instemmend geknik.

Gordon legt uit dat de kinderen op deze manier ervaring krijgen in het herkennen van andermans gevoelens. "Daarnaast leren ze de betekenis van al hun emoties. Ze kunnen beter begrijpen en uitleggen hoe zij zich zelf voelen."

Spiegel voorhouden

Even later krijgt Mink speelgoed toegeschoven. Zijn eerste reflex: het in zijn mond stoppen. De vrouw legt uit dat Mink het speeltje in zijn mond wil doen, omdat hij het wil proeven en op die manier weer iets wil leren. Zo wordt de leerlingen de hele les een spiegel voorgehouden.

Een doel is ook om pesten tegen te gaan. Volgens Gordon pesten mensen elkaar omdat ze niet begrijpen hoe een ander zich voelt. "Maar als je wel begrijpt hoe iemand zich voelt als diegene wordt gepest, dan laat ons onderzoek zien dat er drastisch minder gepest wordt in een klas. Andere klasgenoten weten dan namelijk ook dat pesten iets onaardigs is dat niet hoort. Op die manier komt er meer druk op de pester om het niet te doen."

Daar is leerling Rein het mee eens. "Ik denk dat je beter doorhebt dat je het goede voorbeeld moet geven. Als je rare dingen gaat doen, doen kinderen zelf ook minder rare dingen. Je bent aardiger. Daar helpt de baby wel bij."

Natuurlijk is Mink niet altijd te regisseren. Halverwege de sessie is er sprake van een 'bedrijfsongevalletje': er komt ineens wat spuug uit zijn mond. De juf blijft kalm. "Dat gebeurt soms bij baby's, nietwaar?"

Met een schone mond gaan we verder. Al maakt dat voor Leonardo niet uit. Hij vindt het helemaal geweldig. "Ik wil goed voor hem zorgen en altijd aardig zijn", zegt hij stralend. "Ik vind het super leuk als hij lacht, maar ook best wel zielig als hij niet blij is. Je leert met elkaar omgaan, zonder te pesten."

Over één ding zijn alle kinderen het wel eens: zo'n baby in de klas is een stuk leuker dan rekenen en taal.

Na een uur gaat de baby weer. Wederom worden voetjes en handen aangeraakt. Het ongemak lijkt eraf, het zingen begint weer:

Dag baby Mink, we zien je snel.