Is 'Teflon Trump' immuun voor schandalen?
Het is de frustratie van veel Democraten. Wat als dit allemaal onder Obama was gebeurd? Wat als Obama's advocaat grote sommen geld had betaald aan een pornoster? Wat als een hooggeplaatste adviseur van Obama door twee ex-vrouwen was beschuldigd van mishandeling? Wat als was gebleken dat meer dan honderd medewerkers van Obama niet waren gescreend en toch toegang hadden tot gevoelige staatsgeheimen? Rechtse media als Fox News en Breitbart zouden werkelijk ontploffen.
Ik zou nog een stap verder willen gaan. Elke Amerikaanse president zou in een niet zo ver verleden in de problemen zijn gekomen. Alle afzonderlijke schandalen van de afgelopen weken hadden in potentie een grote crisis in het Witte Huis kunnen veroorzaken. Denk aan Bill Clinton. Eén affaire met een stagiaire leidde tot een afzettingsprocedure. Zo niet bij Trump.
Affaires
Afgelopen week kwam er een nieuw schandaal bij. Vorige week werd bekend dat de advocaat van Trump 130.000 dollar aan zwijggeld had betaald aan pornoster Stormy Daniels. Dat nieuws was amper een paar dagen oud of The New Yorker kwam met dit verhaal. Daarin ging het tijdschrift uitgebreid in op de langdurige affaire die voormalig Playboy-model Karen McDougal met Trump had, vlak na zijn huwelijk met Melania. Uiteraard ontkende het Witte Huis in alle toonaarden, ook al was het bewijs van The New Yorker overtuigend.
Het artikel noemde ook een aantal andere affaires die Trump de afgelopen jaren heeft gehad. Maar dit stuk was ook opvallend door de schimmige operatie die schuilgaat achter deze affaire. Auteur Ronan Farrow (bekend van de onthullingen over Harvey Weinstein) legde bloot hoe bevriende media Trump helpen deze affaires onder het tapijt te vegen. Catch and kill heet dat in het jargon van de Amerikaanse schandaalpers.
In de nasleep van deze affaire kwam nog een ander verhaal bovendrijven. The Washington Post plaatste deze week op de voorpagina een groot artikel over de Democraat Rachel Crooks onder de titel "Is anyone listening?". Zij beschrijft hoe Trump haar in 2006 ongevraagd vol op de mond kuste buiten haar kantoor. Ze is een van de negentien vrouwen die Trump beschuldigd hebben van seksueel wangedrag. Jarenlang voelde ze zich een roepende in de woestijn, maar sinds de #metoo-onthullingen wordt ze steeds vaker gehoord. Ook door de president zelf, blijkt uit een tweet:
Trumps reactie was enigszins vreemd. Suggereerde de president hier dat hij dit wel zou doen in een privéruimte? Vergeet ook niet wat de president eerder zei op de beruchte pussy tape. Hij beschreef daarop precies het gedrag waar Crooks hem van beschuldigt. You know, I'm automatically attracted to beautiful women. I just start kissing them. It's like a magnet. Just kiss. I don't even wait. And when you're a star, they let you do it. You can do anything.
Storm na storm
Hoe dan ook, schandaal na schandaal lijkt van Trump af te glijden. Zijn bijnaam is niet voor niets Teflon Trump. Hoe is dit mogelijk? Washington Post-columnist Dana Milbank kwam met een interessante meteorologische analogie. Trump heeft te maken met verschillende orkanen: Stormy Daniels, Stormy Porter, Stormy Crooks, Stormy Russia, enzovoorts. Maar in plaats van dat deze stormen elkaar versterken, zwakken ze elkaar juist af.
Dit effect zagen we al ten volle tijdens de verkiezingscampagne. Trump doet een uitzinnige uitspraak die tot veel ophef leidt. Een dag later doet hij een nieuwe wilde uitspraak en niemand heeft het meer over de controverse van de dag ervoor. Zo blijft uiteindelijk niets beklijven.
Hoeft de president zich dan nergens zorgen over te maken? Dat ook weer niet. Alle onthullingen over #metoo en de beschuldigingen over Trump hebben heel wat losgemaakt bij vrouwelijke kiezers. Een recordaantal vrouwen heeft zich verkiesbaar gesteld. Bij de tussentijdse verkiezingen in november kan deze 'vrouwengolf' de Republikeinen de meerderheid kosten in het Congres. Dat kan dan weer de deur openzetten naar een mogelijke afzettingsprocedure.
Een van die vrouwelijke kandidaten is de al genoemde Rachel Crooks. Eerder deze maand registreerde ze zich als kandidaat voor een Congreszetel in Ohio. Praten en demonstreren is niet genoeg, zo zegt ze. "Amerikanen hebben het helemaal gehad met de gebruikelijke politiek. Ik wil hun stem zijn."