Terug uit Lapland hervond Van Beek het plezier op de schaats

Met een olympische één-twee-drie op de 3.000 meter trapten de Nederlandse schaatsvrouwen zaterdag op glorieuze wijze af in Pyeongchang. Dat volledig oranjegekleurde podium deed erg denken aan de 1.500 meter van vier jaar geleden, toen de vrouwen er zelfs nog een schepje bovenop wisten te doen: in Sotsji noteerden ze een 'clean sweep plus één'.

Een herhaling van die stunt is vandaag uitgesloten, want het maximum aantal startplaatsen per land is inmiddels teruggebracht tot drie. De enige afwezige is uitgerekend de titelhoudster: Jorien ter Mors slaagde er in december bij het olympisch kwalificatietoernooi (OKT) niet in zich voor de olympische schaatsmijl te plaatsen.

Ireen Wüst (zilver), Lotte van Beek (brons) en Marrit Leenstra, die in Sotsji net buiten de prijzen viel, zijn wel opnieuw van de partij. Maar dat is minder vanzelfsprekend dan het lijkt, want met name Van Beek beleefde na Sotsji drie jaren vol kommer en kwel. Pittige jaren, zoals ze het zelf noemt.

Lapland

"Elk jaar heeft zijn eigen verhaal. In het eerste jaar scheurde ik een kruisband af, in het tweede was vooral mijn astma lastig en in het derde kreeg ik Pfeiffer. Een heel rijtje met vervelende dingen."

Alle kwalen zat, gooide ze het een jaar geleden over een andere boeg. Ze borg al een maand voor het eind van het seizoen haar schaatsen op en reisde af naar Lapland. "Ik zat daar in een hutje in een prachtige omgeving, helemaal afgesloten van de buitenwereld. Water haalde je uit een meer en alles moest je zelf doen. Dat gaf mij zo'n energie en boost."

Ze nam daar ook een ferm besluit: als ik weer terug ben, ga ik alleen weer trainen als ik daar zin in heb. Het gevolg was dat ze zo'n beetje elke dag de fiets pakte, bij weer en wind. "Ik kreeg er weer plezier in, omdat ik merkte dat er weer vooruitgang in zat. Vooral fysiek voelde ik mij weer fitter. En die lijn heb ik dit seizoen voortgezet."

Van lieverlee werden de resultaten beter en beter. Totdat ze zich zelfs via het OKT voor de Spelen in Zuid-Korea wist te plaatsen. "En nu hoop ik hier nog een mooi stukje aan het verhaal van dit jaar bij te kunnen plakken."

Een nieuwe olympische medaille zou inderdaad een fraaie afronding betekenen. Maar er liggen veel kapers op de kust.

Vurige wens

Uit eigen gelederen uiteraard Ireen Wüst, die haar vurige wens om ook op haar vierde Winterspelen individueel goud te winnen zaterdag net niet in vervulling zag komen op de 3.000 meter en getergd aan de start zal staan. De routinier heeft overigens op de mijl alle kleuren al eens om haar nek mogen hangen: brons in 2006 (Turijn), goud in 2010 (Vancouver) en zilver in 2014 (Sotsji).

Aan Marrit Leenstra kleeft het etiket van 'eeuwige vierde' en die traditie zal ze dolgraag eens willen doorbreken. De Gangneung Oval lijkt daar bij uitstek een geschikte locatie voor.

Tot de topfavorieten behoren de Nederlandse schaatssters overigens niet. Heather Bergsma-Richardson overtuigde dit seizoen weliswaar nog niet echt, maar de 28-jarige Amerikaanse is wel de wereldrecordhoudster en de regerend wereldkampioene. Bovendien heeft ze wat goed te maken na de mislukte olympische missie van vier jaar geleden.

Takagi in topvorm

De gedoodverfde kampioene is echter Miho Takagi. De 23-jarige Japanse toont zich al het hele seizoen ongenaakbaar op de 1.500 meter en haar drie kilometer van afgelopen zaterdag onderstreepte dat ze nog altijd in goeden doen is.

Mark Tuitert, de olympisch kampioen op de 1.500 meter van 2010 en in Zuid-Korea aanwezig als schaatsanalist voor de NOS, kent geen twijfel. "Takagi is dé favoriete. Ze is in topvorm en maakt een zelfverzekerde indruk. Dit moet haar seizoen worden. Ze heeft bovendien een heel goede loting: de laatste rit, vanuit de buitenbaan, tegen Heather Bergsma."

In Studio Sportwinter klonk overigens geen eensgezind antwoord op de vraag wie maandag als winnaar uit de bus komt. Oud-schaatser en analist Erben Wennemars zet zijn geld op Leenstra. "Die is wel gewoon Nederlands recordhoudster, ze heeft hard gereden. En als Takagi iets minder is..."

IJdele hoop, denkt Tuitert. En op wie zet Bob de Jong, oud-schaatser en tegenwoordig werkzaam als assistent-bondscoach van Zuid-Korea, zijn geld? "Lotte van Beek."