Wil de echte Luc Castaignos opstaan?

Vroeger, toen de publieke televisie nog uit een kanaal bestond en geld verdienen nog een vies woord was, verkneukelde half Nederland zich op zaterdagavond aan het spelprogramma 'Wie van de drie?'.

Onder leiding van presentator Herman Emmink moesten bekende Nederlanders raden wie de echte meneer Jansen of mevrouw De Vries was en wie deed alsof.

Vitesse-trainer Henk Fraser moet zich dit seizoen af en toe een kandidaat in 'Wie van de drie?' hebben gevoeld. Wil de echte Luc Castaignos nu opstaan?

Begin augustus toonde Fraser zich nog in zijn nopjes met de laatste aanwinst in Arnhem. Na het vertrek van Ricky van Wolfswinkel, de spits die Vitesse de eerste prijs in de clubhistorie had geschonken, was Tim Matavz binnengehaald als vervanger.

Een degelijke spits, met een mooi gemiddelde in de eredivisie. Maar niet de eerste keus van Fraser. In de zomermaanden had de trainer aangedrongen op twee ervaren spitsen. Een bod op Samuel Armenteros werd afgewezen door Heracles.

En alleen Matavz was een wankele basis, wist Fraser. Met het oog op de Europa League was een dubbele bezetting van alle posities cruciaal, vond Fraser. En hij wist ook wel wie: Luc Castaignos.

Fraser kende Castaignos uit zijn tijd bij Jong Oranje. En natuurlijk wist hij nog hoe diezelfde Castaignos als 18-jarig broekie een stromachtige doorbraak beleefde bij Feyenoord, de club van zijn hart.

Met 15 goals in 34 wedstrijden in zijn eerste volledige seizoen (2010/11) werd Castaignos een van de meest begeerde talenten van Europa. Als Internazionale, twee jaar daarvoor nog winnaar van de Champions League, aanklopt, dan is de keuze makkelijk.

Bij Inter brak Castaignos niet door, maar in de eredivisie behoorde hij nog altijd tot de top. In drie seizoenen bij FC Twente maakte Castaignos 38 doelpunten. Een keurig gemiddelde.

Kwaliteit

In Enschede kwamen de kwaliteiten van de spits tot zijn recht: katachtig en sluw, gaten trekkend voor een ander en kansen creërend voor zichzelf. Altijd speurend naar de snelste route naar de goal.

Geen wonder dat Fraser in zijn nopjes was toen Vitesse Castaignos op huurbasis overnam van Sporting Lissabon. Klasse kun je een spits niet leren. Dat heb je of niet. Voor Fraser was het makkelijk: kwaliteit verloochent zich niet.

Of toch? Want de Castaignos van Vitesse is geen schim van de aanvalsleider van FC Twente of het toptalent van Feyenoord. De kale statistieken spreken boekdelen: in dit eredivisieseizoen kwam Castaignos tot één treffer en één assist in Arnhemse dienst.

Statistiekenbureau Opta ging dieper in op de prestaties van de spits. Het beeld dat daaruit naar voren komt is ontluisterend. Opvallend genoeg is Castaignos dit seizoen per 90 speelminuten vaker aan de bal dan Matavz (34 om 29).

Maar ook wordt duidelijk dat hij daar daar veel minder vaak iets goeds mee doet dan de Sloveen.

De meest opvallende statistiek is die van het aantal schoten op doel. Als Castaignos de lijn van dit seizoen doortrekt, dan duurt het nog negen duels voor hij voor het eerst een bal binnen het doelvlak schiet.

Wie niet schiet, kan ook niet scoren. En een spits die niet scoort, krijgt kritiek. Na afloop van het met 1-0 verloren duel met ADO Den Haag afgelopen donderdag stak Castaignos de hand in eigen boezem.

In dat duel kreeg Castaignos de bal op een presenteerblaadje van Roy Beerens. Volledig vrij kwam Castaignos niet verder dan een rolletje... richting de cornervlag.

"Het is gewoon dramatisch gedaan door mij", zei Castaignos voor de camera's van Fox Sports. "Het is mijn verantwoordelijkheid dat we niet gelijkspelen maar verliezen hier. Ik slaap vanavond heel slecht denk ik."

De dip van Castaignos komt voort uit gedrevenheid, denkt Fraser. "Hij wil laten zien wat zijn talent en zijn kwaliteit is. Maar dat hij het moeilijk heeft is duidelijk."

Waar het aan ligt? "Ik heb hem gezegd: je moet ophouden met nadenken. Je moet gewoon doen. Bij de kans tegen ADO gaan er volgens mij duizend gedachten door zijn hoofd. Nee, boem, de bal raken, het doel raken op zijn minst. Dát is wat jij moet doen."

Door de schorsing van Tim Matavz staat Castaignos waarschijnlijk nog zeker drie eredivisieduels in de basis. Om te beginnen met Feyenoord. "Absoluut", zegt Fraser stellig. "Ik kan ook niet veel anders."

Uitgerekend Feyenoord. De club waar Castaignos doorbrak. De club waar Fraser zijn successen vierde. En misschien ook wel de club waar hij ooit wil terugkeren. Winnen van Feyenoord, met een goal van een al bijna afgeschreven spits. Een beter scenario is er niet.

En dus kent Fraser het belang: "Ik ben een trainer die veel vertrouwen heeft in zijn spelers. Het is nu zijn moment. Noodgedwongen misschien wel, maar dat zijn de momenten waar hij het van moet hebben. Luc zal er moeten staan dit weekend."