Turing Gedichtenwedstrijd gewonnen door Jan-Paul Rosenberg
Jan-Paul Rosenberg (51) heeft met zijn gedicht Laatste foto van de Vrede de Turing Gedichtenwedstrijd 2017 gewonnen. Dat is bekendgemaakt in het NOS-radioprogramma Met het Oog op Morgen.
De jury roemt typeerde het winnende gedicht als "een mooi apocalyptisch gedicht dat er niet voor schuwt om de lezer een ongemakkelijk gevoel te geven". De Zeistenaar Rosenberg ontvangt een geldbedrag van 10.000 euro, dat is het grootste bedrag voor een enkel gedicht wereldwijd.
De prijsuitreiking van de Turing Gedichtenwedstrijd vormt jaarlijks de afsluiting van de Poëzieweek. De wedstrijd staat open voor zowel amateurdichters als professionele dichters. Juryleden beoordelen alle inzendingen anoniem. Bekende winnaars zijn Mark Boog, Sylvie Marie en David Troch.
De tweede prijs is voor de Nijmeegse Merel van Slobbe, die haar gedicht Als je stil bent hoor je in de verte gletsjers smelten instuurde. De Amsterdamse Dan Falck heeft met Onderbreking van de sleur de derde prijs gewonnen. Zij ontvangen respectievelijk 5000 en 2000 euro prijzengeld.
Dit jaar deden 2926 dichters mee met in totaal 8306 gedichten.
Het winnende gedicht: Laatste foto van de Vrede
Ik bedoel dit letterlijk: verlaat de zoemende foto
nu het nog kan, zelfs uit de ruimte blijkt de verwoesting
onafwendbaar. De man in de kamer hiernaast is al geschiedenis.
Vanuit deze foto leidt de weg naar de ontsnapping, elke poging tot bewegen
wordt beloond. Deze waarschuwing geldt voor iedereen: pretvaders, bonusmoeders,
leenkroost; alles waarop een naam rust, een burgerservicenummer, een cliëntprofiel; alles
wat kan worden afgeluisterd dus alles wat voor evacuatie in aanmerking komt.
De laatste foto van de vrede bloedt als een oprechte, loyale Madonna. De staat stuurt een app: de elektriciteit is dood, telefoons/computers
afgesneden. Discreet duiken we onder in een tentenkamp.
Paspoorten, sleutelwoorden raken uitgebloeid.
De foto liegt niet. Nog even en dan gaat het los begint het zoeken met honden naar overlevenden. Tot dan steken we de koppen in het zand, trakteren we
het gouden kalf op Bach, blijven God door de vingers zien.
