Nederlandse in Nigeria: als wij weggaan, is er niemand die hulp biedt
Esther van der Woerdt werkt in Noordoost-Nigeria in oorlogsgebied. Dat blijkt wel als ze uit haar raam kijkt: in Maiduguri zijn voortdurend militairen op de been en vanaf 22.00 uur geldt een avondklok.
Van der Woerdt is noodhulpcoördinator voor Unicef in Nigeria. Het land gaat al jaren gebukt onder geweld van de islamitische terreurbeweging Boko Haram. Hoewel president Buhari in zijn nieuwjaarstoespraak zei dat Boko Haram grotendeels is verslagen, pleegt de terreurgroep nog altijd bloedige aanslagen.
Vorige week kwamen twaalf mensen om het leven bij een dubbele zelfmoordaanslag op een marktplein in Maiduguri, de hoofdstad van deelstaat Borno. Tientallen mensen raakten gewond.
"In het noordoosten van het land worden dagelijks aanslagen gepleegd. Onze beweegruimte is daardoor vrij beperkt", zegt Van der Woerdt in het NOS Radio 1 Journaal. "In Maiduguri verplaatsen we ons alleen tussen de verschillende opvangkampen, ons kantoor en woonruimte. Daarbuiten gebruiken we vooral helikopters omdat de wegen onveilig zijn."
Kinderen
Boko Haram is berucht vanwege het inzetten van vrouwen en kinderen bij zelfmoordaanslagen. Zij worden vaak ontvoerd en geïndoctrineerd. Ook bij de aanslagen van vorige week werden kinderen met bomgordels ingezet: "Het grootste deel van de aanslagen met kinderen merken we pas op het moment dat het te laat is. Soms komt het voor dat we kinderen kunnen redden, die met een bomgordel onderweg waren", zegt Van der Woerdt.
Als de kinderen gered zijn, is het leed nog niet voorbij. "De kinderen zijn zwaar getraumatiseerd als wij ze opvangen. Als ze terugkeren in hun gemeenschap krijgen ze bovendien te maken met stigma's en wantrouwen, zeker als zij in Boko Haram-gevangenschap geboren zijn. Wij proberen ze zo goed mogelijk te steunen."
Als wij er niet zijn, is er helemaal niemand meer die hulp biedt
Boko Haram heeft in de afgelopen negen jaar 20.000 dodelijke slachtoffers gemaakt. Meer dan twee miljoen mensen raakten ontheemd door het geweld. Velen worden in vluchtelingenkampen opgevangen.
Is de situatie in het noordoosten niet té onveilig voor de mensen van hulporganisaties? "Onveiligheid is inherent aan ons werk", zegt Van der Woerdt. "We nemen zelf zoveel mogelijk maatregelen om de veiligheid te garanderen; je verplaatsen in gepantserde auto's bijvoorbeeld. Maar als wij er niet zijn, is er helemaal niemand meer die hulp biedt."
