Parasnowboarder Vos geniet in zijn 'office'
Chris Vos was pas vijf jaar, toen hij door een ongeluk verlamd raakte aan zijn rechterbeen. Dat weerhield zijn ouders er geenszins van om met de kleine jongen te gaan snowboarden. Een beslissing met gevolgen: die sport leverde Vos niet alleen heel veel plezier op, het bleek hem ook bijzonder goed te liggen. Hij geldt inmiddels als een wereldtopper onder de parasnowboarders.
"Ik strompel echt letterlijk met mijn snowboard naar de berg", vertelt de Noord-Hollander. "Maar zodra ik op mijn snowboard sta, voelt dat als vrijheid en ben ik de snelste van iedereen. Ik hou van de natuur - dat is mijn 'office' - en ik hou van snelheid. En snowboarden is een combinatie van beide. Ik word hier heel gelukkig van."
'Ben geen jongetje meer'
Toen Vos in 2010 snowboardster Nicolien Sauerbreij naar de olympisch titel zag zoeven, wist hij: dat wil ik ook, goud winnen op de Spelen. Via Bibian Mentel raakte hij betrokken bij de wedstrijdsport, waarna zijn carrière een vlucht nam. Vier jaar geleden maakte hij als 16-jarige in Sotsji zijn olympisch debuut. Niet om meteen voor de medailles te gaan, maar om ervaring op te doen.
Anno 2018 is Vos in Pyeongchang een serieuze kanshebber voor olympisch eremetaal. "Het grootste verschil is dat ik geen jongetje meer ben. Ik ben veel sterker geworden. Ik train twee keer per dag op Papendal en daarnaast zijn we zes, zeven maanden in de sneeuw. Met een fysio en twee coaches heb ik het beste team dat ik maar kan hebben."
'Het moet nu gebeuren'
Die aanpak leidde al tot grote successen op de WK parasnowboarden. Zowel in 2015 als in 2017 greep hij de wereldtitel op de boardercross en banked slalom. En beide onderdelen staan in maart ook in Zuid-Korea op het olympische programma. Het podium is het logische doel. Of eigenlijk: de hoogste trede. "Het moet nu gebeuren, vind ik. Maar het wordt heel spannend, denk ik."
"Ik ga zeker voor een medaille. Het ultieme zou natuurlijk goud zijn. Als dat niet lukt, ben ik daar de eerste maanden misschien wel teleurgesteld over. Dat zou best wel kunnen. Maar daar ga ik niet vanuit. Hopelijk kan ik Nederland trots maken."