Oud-vakbondsleider Arie Groenevelt overleden

Oud-vakbondsman Arie Groenevelt is overleden. Groenevelt (90) was in de jaren 70 en 80 een van de kopstukken van de Nederlandse vakbeweging.

Groenevelt begon in 1941, als 14-jarige jongen, te werken als metaalbewerker. Later werd hij vakbondsbestuurder, bij de Metaalbedrijfsbond en de Industriebond NVV, een voorloper van de FNV.

Groenevelt was een van de laatste vakbondsvoorzitters die zich nog helemaal gaven in "de strijd tegen het kapitaal". Hij wilde een "socialistische samenleving op basis van arbeidsdemocratie".

Sober

In de jaren 60 en 70 was de Industriebond de belangrijkste vakbond in Nederland, met Groenevelt als spraakmakende voorman. De geboren Leidenaar kenmerkte zich door een sobere stijl. Hij rookte niet en dronk geen alcohol.

Onder zijn leiding ontwikkelde de Industriebond zich tot een maatschappijkritische bond. Er werden notities geschreven waarin het kapitalisme werd afgewezen.

Eind jaren 60 speelde Groenevelt een belangrijke rol bij het begin van de samenwerking van het NVV met het katholieke NKV. Later zouden de bonden samengaan in de FNV.

Den Uyl

Groenevelt maakte het politici niet makkelijk. Ook PvdA-leider en 'geestverwant' Joop den Uyl kreeg kritiek. Toen Den Uyl premier was, botsten de twee over de vier zogeheten hervormingsvoorstellen van het centrum-linkse kabinet.

Later, toen Den Uyl minister van Sociale Zaken was in het kabinet-Van Agt II, noemde Groenevelt hem "minister van Asociale Zaken".

Akkoord van Wassenaar

Tijdens de crisis eind jaren 70 werd Groenevelt gedwongen om zich wat minder hard op te stellen. Hij matigde zijn toon en stond open voor meer overleg. In 1982 steunde Groenevelt het Akkoord van Wassenaar, dat werd gesloten tussen werkgevers en werknemers.

Het akkoord over loonmatiging wordt gezien als een belangrijke basis voor het economisch herstel in de jaren 80. Het is een van de eerste voorbeelden van polderoverleg, waarin vakbonden en werkgevers bereid bleken vergaande compromissen te sluiten.

Strijdlustig

Groenevelt stopte in 1983 op 56-jarige leeftijd als vakbondsleider en ging met pensioen. Toch bleef hij strijdlustig: "Als ik de werkgevers macht kan afdwingen, doe ik dat zonder blikken of blozen."

In 1992 kwam een filmportret over Groenevelt uit, gemaakt door Remy Vlek. In Radikaal en rechtlijnig is te zien welke rol Groenevelt speelde als vakbondsleider in de jaren 70.

Na zijn pensioen werd Groenevelt actief in de lokale PvdA-afdeling in zijn woonplaats Houten. Hij stond daar ook op de kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar, als lijstduwer.

Groenevelt overleed op 24 december. Hij was getrouwd en laat twee zoons en vier kleinkinderen na.